“Omdat de politie onafhankelijk is zijn we ook onafhankelijk van politiek of politieke partijen. Maar we bezitten wel allemaal een vorm van zelfcensuur als het gaat over zaken die te maken hebben met vluchtelingen en asielzoeker. Ik denk dat we het vooral onbewust doen. Dat heeft zijn weerslag op onze beslissingen, dus ook op onze communicatie naar de media. Overigens was het tijdens het festival in het park te Stockholm vorig jaar relatief gezien rustig, op die aanrandingen na. Er waren gedurende het festival 850.000 mensen in Stockholm terwijl we maar 200 keer hoefden in te grijpen.”
Wolf Gyllander, baas van de afdeling persvoorlichting politie Stockholm, legt uit hoe het kan dat de Politie van Stockholm zaken die te maken hadden met vluchtelingen in de doofpot stopte. Zoals het aanranden van Zweedse meisjes tijdens een concert vorig jaar augustus. Het gaat dus ‘onbewust’ (de Zweden zijn kennelijk al zo lang policor dat het een onbewuste reflex is geworden) en je moet het ‘relatief’ zien: het was verder allemaal fantastisch (zolang de bellenblaasmachine draait).
