Echte mannen drinken bier, eten biefstuk en spelen rugby. Doordeweeks redden ze vrouwen en kinderen uit brandende huizen. Mannen die nooit opgeven en altijd doorgaan. Mannen die geen pijn kennen. Maar in Engeland ben je pas een echte man, wanneer je tegen schenen trapt. Iemand zo hard tegen zijn schenen trappen tot hij niet meer kan staan, dat is de bedoeling bij het scheenbeen schoppen. Dat er ieder jaar duizenden mensen op af komen mag geen wonder heten, want een gekke sport is het zeker.
Aan het begin van de 17e eeuw bedacht de lokale advocaat Robert Dover de ‘Cotswold Olimpick Games’. Tijdens dit toernooi werden verschillende sporten en activiteiten gespeeld om de bevolking samen te brengen. Jong, oud, arm en rijk. Eén van de meest populaire onderdelen van dit evenement was het ‘shin-kicking’, ook wel bekend als ‘hacking.’ Toen het toernooi teveel gespuis aantrok, besloot men in 1852 te stoppen met het organiseren ervan. Dit betekende echter niet dat het scheenbeen schoppen nooit meer gespeeld zou worden. De mijnwerkers in Cornwall zetten de sport voort en trapten geregeld een potje na het werk. Later konden ook de Engelse migranten in de VS het niet laten om – zo nu en dan – elkaars scheenbeenderen door tweeën te trappen.
Een eeuw later, in 1951, keerde de ‘Cotswold Olimpick Games’ terug. En met deze terugkeer kwam ook het populairste onderdeel van het toernooi terug: The World Shin-kicking Championships. Sinds de terugkeer is dit onderdeel ook niet meer weg te denken, wat in praktijk betekent dat ieder jaar duizenden Engelsen op de Dover’s hill in Gloucestershire plaatsnemen voor een potje scheenbeen schoppen.
Naar traditie zal je een witte jas aantrekken. Een jas zoals de schaapsherders die destijds ook droegen. Vervolgens doe je sportschoenen aan en stro in je sokken. Laatstgenoemde moet niet, mag wel. Je pakt je tegenstander met gestrekte armen bij de schouders en wacht op het startsein van de scheidsrechter. Wanneer deze heeft geklonken is het showtime. Trap de schenen van je tegenstander aan gort en probeer hem tijdens een van deze pogingen op te grond te werpen. Let wel; je mag zijn schouders nooit loslaten en hem alleen uit balans brengen tijdens het schoppen. Een van je benen zal dus van de grond moeten zijn. Degene die de ander als eerste, twee keer, op deze manier ten val brengt, wint. Simpel. Vrij logisch, maar toch belangrijk om te vermelden: je mag je tegenstander alleen onder kniehoogte trappen.
Het krijgen van een trap op je scheenbeen is nooit aangenaam, zo zal menig sporter beamen. Je zou kunnen stellen dat de stro en de sportschoenen slechts een kleine pleister op de wonden zijn. Iets als de verdoving bij de tandarts of het gratis navigatiesysteem bij de aanschaf van een Bentley. Het verzacht de pijn, maar het blijft even slikken. Vroeger was dat wel anders. Toen speelden ze dit spel zonder bescherming van de schenen en met schoenen waarvan de neuzen waren voorzien van staal. Om de pijn tegen te gaan oefenden de mannen door met hamers op hun eigen schenen te slaan. Gewoon, om je pijngrens te verleggen.
Dit jaar was de 401ste editie van het scheenbeen schoppen en deze werd gewonnen door Zac Warren. In een zinderende finale versloeg hij Jeremy ‘Bagboy’ Soper. Vorig jaar won Zac het toernooi ook al en hij zal er waarschijnlijk alles aan doen om volgend jaar zijn derde beker in de wacht te slepen. Voor de beker hoef je het overigens niet te doen, want die stelt niet zo gek veel voor. Je moet het doen voor de roem, de erkenning en om aan te tonen dat je een echte man bent.
Lijkt het je wat om jezelf kreupel te laten schoppen door ervaren Engelsen scheenbeenschoppers, die geen tegenstand dulden van zo’n Hollands jochie dat vals dacht te spelen door zijn klompen aan te trekken, neem dan contact op met de organisatie.
Filmpje!
https://www.youtube.com/watch?v=VZ2CSpNze5Q
