Ga je studeren in België, verwacht dan geen huilende familieleden bij jouw immigratie, tenzij ze, zoals mijn moeder, teveel naar Jambers magazine hebben gekeken. De centrale hal van Schiphol zal je slechts van binnen zien om je emotionele honger te stillen bij de Burgerking wanneer de trein naar Brussel weer eens een onbepaalde vertraging heeft.
Een halve dag na aankomst in het nieuwe thuisland ben je minstens dertig andere Nederlanders tegengekomen, klagend over de mayonaise. Elke stad blijkt een HEMA (zonder rookworst) en een Kruitvat te hebben waar Vlaamse rap door de speakers schalt (denk aan de moeilijk puberende liefdesbaby van Ali B. en K3).
Op moment van schrijven zijn de AH’s Antwerpen reeds gepasseerd in hun opmars naar het Zuiden. Men spreekt Nederlands en, afhankelijk van waar je terecht komt, ook Frans, hoewel de uitspraak ervan soms voor vele interpretaties vatbaar is. De Nederlandse ambassade in Brussel is vanuit Antwerpen minder snel te bereiken dan Roosendaal, wat in geval van oorlog dan wel weer een geruststellende gedachte is.
De grootste desillusie van allemaal: Piets weerbericht is vrijwel altijd ook van toepassing op Vlaanderen.
Toch is er één heel groot en hartverwarmend verschil tussen Nederland en België als je er wilt studeren. Een verschil van zo’n duizend euro per jaar. Het collegegeld bedraagt namelijk maximaal 600 euro, en ook de huur van een kamer ligt onder het Nederlandse gemiddelde. Met je studiebeurs, die je gewoon mee mag nemen, komt dit neer op aardig wat extra budget om kennis te maken met een ander mooi Belgisch product: studio 100 dvd’s (of bier). En natuurlijk op de lange termijn een veel lagere studieschuld.
De zomervakantie duurt hier ook wat langer: van eind juni tot begin oktober. In ruil daarvoor moet je wel hard aan studie tijdens de blok: de halfjaarlijkse tentamenperiode waarin al je kennis van het afgelopen semester, meestal mondeling, wordt getoetst.
En verwacht die kennis ook echt te moeten stampen, want van opzoeken is men geen fan. Ken je feiten. Het voordeel is dat de stof blijft hangen, al dan niet vergezeld van flashbacks van pijnlijke stiltes in krappe kantoortjes en een gapende professor.
Studeren in België is kortom als het drinken van een cola light. Echt exotisch wil het niet worden, maar als je het etiket er eens goed op nakijkt vallen er in alle opzichten voordelen te behalen. En als je je ogen dicht doet en het echt graag wilt, smaakt het bij vlagen zelfs een heel klein beetje naar buitenland.
Zelf van plan om te gaan studeren in België en zijn niet al je vragen beantwoord? Steffie Aarten beantwoordt ze graag! Laat ze achter in de comments, of mail ze naar de hoofdredacteur van Campus
