Toen ik hem vanmiddag voor de derde keer versloeg in een rondje Vondelpark heb ik besloten dat we elkaar niet meer moesten zien. Ineens zag ik dat hij een krachteloos impotent figuur was, met zijn hipsterbaard en zijn beginnende buik. Hoe oud ben je, man? 24. Je lult als een oude man en je loopt als een geblesseerde Ajax-speler te zuchten. Je lijkt die gast die uitdijde op de bank: Sulejmani.
Ik was even verliefd op je, omdat je de mooiste jongen van de stad was, en ik je altijd kon opbellen als ik zin had, en jij me altijd bevredigde, met mond en twee vingers in alle uitgangsroutes in mijn lijf. Maar je bent er niet bij met je kop. Al een tijdje niet meer. Je bent een minnaar van niks.
‘Je hebt een meisje waar je wel verliefd op bent’, zei ik.
Hij kon alleen maar hijgen.
‘Je hoort best wat ik zeg’, dramde ik.
‘Hadden we daar afspraken over dan?’
‘Nee, je begrijpt best wat ik bedoel.’
Hij begreep me best, en daarom zei hij: ‘Die kutscriptie kostte veel energie. Ik ben even aan het uitblazen.’
‘Zullen we nog een rondje’, zei ik.
‘Mijn I-phone is leeg.’
‘Wat maakt dat uit. Je kunt haar later ook bellen.’
Goed, een half uur later kwam ik klaar, zoals ik dat al tijden niet had gevoeld. Geconcentreerd als een topsporter. Bergje op, en meegolven met eb en vloed. Hij sloeg de hand aan zichzelf, ik had vrijaf. Op de seksuitruilmarkt is het zaak om zelf meteen punten te pakken.
Zijn I-phone lag in de oplader, en hij was naar de wc om levend scheppend slijm van zich af te vegen in een gebruikte handdoek.
Hij had nul gemiste oproepen en geen enkel geil smsje. Preventief verwijderd? Ik keek naar zijn laatste gedraaide nummer.
‘Geef mij je angst. Guus Meeuwis.’ Ik stond op en besloot hem nu echt nooit meer te willen zien.
