Eén van de voordelen van het ambteloos burger zijn is, dat je tijd hebt om wat achterstallige lectuur weg te werken. En zo worstel ik mij sinds enige dagen door wat oude nummers van het blad De Scheidsrechter, het huisorgaan van de Centrale Organisatie van Voetbalscheidsrechters.
In het nummer van april 2013 staat, zoals in ieder nummer, een voorwoord van de landelijk voorzitter, Johan Dollekamp. De praeses schrijft dat kort na de aankondiging van allerlei maatregelen die werden genomen naar aanleiding van het geval Richard Nieuwenhuizen, hem het bericht bereikte dat de bondscoach van de KNVB doodleuk een speler in zijn selectie opnam die voor het voetbal in de eredivisie tijdelijk was geschorst. Twee dagen later speelde de speler ook mee in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Estland. “Zonder respect geen voetbal”, zo luidde toch de leuze waarmee de KNVB het geweld op de velden wilde tegengaan? Dat geldt dan kennelijk niet meer, zodra de belangen van de KNVB zelf in het geding komen.
Wellicht zult u denken, dat de KNVB heeft overwogen het commerciële belang zwaarder te laten wegen in dit geval.
In dat geval wil ik u bekend maken met een ander, soortgelijk voorval. In november 2012, een maand voor het incident Nieuwenhuizen, speelde diens vereniging SC Buitenboys tegen de SC Buitenveldert uit Amsterdam. A-junioren, meisjesvoetbal. De wedstrijd liep volkomen uit de hand en er werd flink geschopt en geslagen. Vier dames uit Amsterdam stortten zich op een speelster uit Almere.
De tuchtcommissie van de KNVB liet zich niet onbetuigd en schorste één van de speelsters van Buitenveldert voor een langere periode. Echter, de jongedame maakte ook deel uit van het selectieteam van de KNVB onder 18 en u raadt het al: in dat team mocht ze gewoon blijven voetballen. Waar is hier het commercieel belang, zo men dat als sportbond al mag laten prevaleren?
De slogan “Zonder respect geen voetbal” is verworden tot een lege huls. De KNVB denkt zoals bekend ondertussen het geweld op de velden beter in te kunnen dammen door boze brieven te schrijven aan scheidsrechters.
Ik zou me, ware ik voorzitter van de KNVB, doodschamen.
