Dranghekken van de voet tot de top van Alpe d’Huez, om het publiek nog enigszins op afstand te houden van de coureurs? Het lijkt gekkenwerk en een onhaalbaar streven, maar al in 2004 drong Lance Armstrong erop aan. In die Tour stond er een individuele tijdrit op het programma; voor de Amerikaan reden te eisen het gehele parcours af te zetten. Hij vreesde een totale chaos door het opdringerige volk.
“Daar is ruim een week over gediscussieerd tussen US Postal en de organisatie van de Tour. Ja, Armstrong bemoeide zich er uiteraard zelf ook mee”, vertelt Chris van Roosbroeck – de Belgische mecanicien destijds van de renner aan het ANP.
“Lance had altijd twee agenten van een speciale eenheid van de Franse politie bij hem in de buurt. Die reden normaliter in een auto, maar moesten op de dag van de tijdrit op een andere manier volgen. De een ging achterop de motor van de tijdwaarnemer, de ander kwam naast mij op de achterbank in de ploegleiderswagen van Johan Bruyneel zitten. Een motor reed voor Armstrong uit, de ander zat aan zijn achterwiel gekleefd, totdat Bruyneel hem wegduwde en zelf die positie innam. Zo reden we tussen de mensenmassa door naar boven. Op 4 kilometer van de streep stonden eindelijk dranghekken. Daar konden we pas opgelucht ademhalen. De meest hectische Touretappe uit mijn carrière”, aldus Van Roosbroeck, tegenwoordig werkzaam bij Lotto-Belisol.
Armstrong, intussen geschrapt uit de gehele geschiedenis van de ronde, won overigens de etappe met groot gemak. Jan Ullrich werd tweede op 1.01.
