Volkskrant-columnist Jan Bennink heeft de strijd aangebonden met antisemitisme op het internet. Iedereen die op twitter ‘kk jood’ (=kankerjood), ‘hondejood’ of een andere zwaar beledigende anti-Joodse term tweet, wordt door Bennink aan de kaak gesteld. Hij wil hiermee laten zien dat antisemitisme breed leeft in Nederland, met name onder moslims.
Een blik op de timeline van Jan Bennink op twitter (hij retweet alle antisemieten) laat zien dat degenen die zich aan Jodenhaat schuldig maken vooral jonge jongetjes én -meisjes zijn die in de onderbouw van het voortgezet onderwijs zitten. Zo tweette de Rotterdamse scholier Faysal (@Faysaaaaal) in puberaal proza de zin “a hondejood waar praat jij over als ik geen tijd voor je heb hoef je niet te schelden kk jood”. Bennink retweette dit en kreeg meteen een repliek van het meisje Nisrine (@xNisrine__) “en jij bent ja hondejood”. Joshua Livestro, hoofdredacteur van de conservatieve opiniewebsite De Dagelijkse Standaard, vond het nodig om zich hier ook mee te bemoeien en sprak Faysal aan op zijn twittergedrag. Faysal leek deze corrigerende digitale tik te incasseren, en tweette terug “oke, kunt u mij niet meer erbij linken. Dank u.”
Het is een goede zaak dat Bennink antisemitisme aan de kaak stelt en pubers aanspreekt op hun twittergedrag. Na wat stoer gebral zien sommige pubers ook wel in dat hun taalgebruik niet door de beugel kan, en binden ze net als Faysal in. Het feit echter dat Bennink alleen de strijd heeft aangebonden tegen het antisemitisme, dat degenen die antisemitische uitlatingen op twitter doen toevallig vaak moslims zijn en dat iemand als Joshua Livestro er meteen gretig lijkt op te duiken, maakt zijn strijd in de ogen van sommigen echter hypocriet. Er is ook veel moslimhaat en Marokkanenhaat op internet. Waarom schrijft Bennink daar ook niet kritisch niet over? Is zijn strijd tegen antisemitisme eigenlijk niet een verkapte hetze tegen moslims, om moslims weer als antisemieten weg te kunnen zetten? En maakt de bijval van Joshua Livestro niet alles erger? Voor De Dagelijkse Standaard werkt immers ook ene Joost Niemöller, die schrijft over ‘Marokkanenweer’, ‘Marokkanenterreur’ en ‘Islamverkrachting’.
Het is een lastig dilemma. Het verwijt van selectieve verontwaardiging is een tu quoque-drogredenering, in gewoon Nederlands een jij-bak. Dat er ook veel islamofobie, homofobie etc. op internet is maakt de aanklacht van Bennink niet minder waar. Soms moet je gewoon prioriteiten stellen. Anderzijds zorgt een eenzijdige strijd tegen discriminatie op internet voor een onjuist beeld over discriminatie, dat kan leiden tot nieuwe discriminatie. Als je alleen maar oog hebt voor antisemitische incidenten in islamitische kring dan kan er het beeld ontstaan dat alle moslims antisemiet zijn. Zulke framing moet dan ook worden bestreden.
Als je op twitter zoekt naar de termen ‘kk Marokkaan’ en ‘kk moslim’ kom je, en dat valt mij Allahzijdank dus heel erg mee, vooral Marokkaanse tweets tegen. Diezelfde jongetjes en meisjes die het hebben over ‘kk jood’ zijn er blijkbaar trots op ‘kk Marokkaan’ te zijn. Verder schelden ze anderen uit voor ‘kk slet’, ‘kk debielen’ of ‘kk verkaasde Marokkaan’ (afgezien van het kk dat er aan voorafgaat vind ik deze uitdrukking trouwens best grappig) en noemen ze sommige dingen ‘kk raar’. Blijkbaar hoort het kk-woord dus bij de jongerentaal van tegenwoordig. Dit praat het ‘kk jood’ natuurlijk niet goed, maar zet het wel in perspectief. Jongeren op hun twittergedrag aanspreken is een goede zaak, dit uitvergroten om een hypocriete hetze tegen Marokkanen te beginnen uiteraard niet.
Het begrip ‘kk moslim’ ben ik, in serieus bedoelde context, slechts één keer tegengekomen. Degene die deze term bezigde is opiniemaker Frank Berkemeier (@FrankBerkemeier), die zichzelf een ‘radicale sociaalconservatieve chagrijnige oude man’ noemt. Berkemeier, je kunt veel over hem zeggen maar niet dat hij zijn zelfbeschrijving geen eer aandoet, was in een felle discussie verwikkeld met ene Layla (@laylamadjnun). Layla had getweet dat Jan Bennink met zijn communicatiebureau voor Goebbels had kunnen werken. Berkemeier reageerde hierop door haar een ‘lowlife moslimtokkie’ te noemen, en toen zij hem hierop aansprak twitterde hij “excuus, kk moslim. Dat ben je”, en noemde hij haar daarnaast een ‘kk moslimtokkiehoer’.
Het kk-woord is blijkbaar vooral populair bij één bepaalde groep, namelijk Marokkaanse pubertjes in de eerste klassen van de middelbare school. Degenen die Marokkanen en moslims willen beledigen drukken zich uit in een ietwat volwassener proza, dikwijls verpakt als ‘Reviaanse ironie’. Zoek op twitter eens naar en ‘rifapen’ (Marokkanen), ‘kutmarokkanen’ (idem) en ‘haatbaarden’ (fundamentalistische moslims) en zie hoeveel hits je krijgt. Ene Catherine (@ZwarteKaat) maakt zich terecht boos over het begrip ‘kk jood’, om vervolgens echter met de termen ‘kutmarokkaantjes’ en ‘rifapen’ te smijten. Dat mag volgens haar blijkbaar wel.
Misschien moeten we die Marokkaanse pubers, Berkemeier, Catherina en alle andere antisemieten en islamofoben verplicht laten kijken naar de film Ciske de Rat:
Krijg toch allemaal de klere
Val voor mij part allemaal dood
Ik heb geen zin om braaf te leren
Ik eindig toch wel, in de goot
Kinderen willen niet met me spelen
Noemen me rat en wijzen me na
De enige die me wat kan schelen
Die is er nooit dat is m’n pa
(…)
Had ik maar iemand om van te houden
Twee zachte armen om me heen
Die mij altijd beschermen zouden
Ik voel me zo verdomd alleen
