Sinds het oppakken van klokkenluider Snowden, in juni van dit jaar, is ons weer duidelijker geworden wat we eigenlijk allemaal al wisten. Zodra een werknemer van de National Security Agency (NSA) als Snowden bekend maakt hoe een geavanceerd elektronisch bewakingsprogramma wordt ingezet om te spioneren, staat de hele wereld op zijn kop en kan de man niet meer veilig over straat. Sterker nog, hij zit al die tijd al in quarantaine en zal waarschijnlijk zijn hele leven opgejaagd wild blijven.
PRISM is de naam van het elektronische bewakingsprogramma, dat zich voornamelijk richt op klanten van bedrijven die buiten de Verenigde Staten wonen en op Amerikaanse burgers die communiceren met mensen buiten hun eigen land. De data die de NSA verzamelt, bestaat voornamelijk uit mails, chatberichten, video’s en sociale netwerken.
Dat deze diverse vormen van data verzamelt (moeten?) worden, zal wel z’n reden hebben. Wanneer het gaat over de veiligheid van een land en de bevolking hiervan, lijkt me dat geen probleem. Het probleem zit ‘m met name in het feit dat de bevolking niet op de hoogte was van dit ‘ge-Big Brother’. De digitale plekken waar men privacy dacht te kunnen hebben en wellicht persoonsgevoelige informatie uitwisselde, blijken nu echter ook alweer een vrijmarkt te zijn voor spionerende NSA-ers.
Dat problemen vaak achteraf ontstaan, is een feit. Ik vraag me dan ook af waarom men in het geniep zo lang gebruik heeft gemaakt van dit soort spionageprogramma’s? Er had toch ook lekker in het wilde weg bespioneerd en afgeluisterd kunnen worden wanneer de bevolking op de hoogte was geweest van deze praktijken? Het zou een hoop problemen en commotie hebben gescheeld.
Dan had Snowden ook waarschijnlijk nu nog gewoon van negen tot vijf in zijn eigen kantoortje achter zijn eigen laptopje gezeten en hadden we nooit van deze meneer gehoord. In plaats van bewaakt in bedompte hokjes op vliegvelden ‘rond te hangen’ had het hem zeker een andere dimensie aan het leven gegeven.
Spionagetechnieken, in de breedste zin van het woord, zijn niet nieuw en inmiddels ook geen nieuws meer. We weten allemaal, dat zodra we de computer aanzetten, we onszelf overleveren aan mogelijke spionerende ‘Big Brothers’. Alles wordt vastgelegd, geanalyseerd, gefilterd en op latent aanwezige afwijkingen en/of bedreigingen gescand.
Dat Nederland (nog) geen gebruik maakt van het PRISM-programma, moeten we maar geloven. Mocht dit stiekem wél zo zijn, dan hoop ik van harte dat ‘ze’ met plezier mijn stukken lezen, mijn Facebook- en Twitterberichten analyseren, vakantiefoto’s bekijken en mails scannen.
Ik heb niets te verbergen.
