De grote clubs staan in de belangstelling. Logisch. Want het is april en dan dient de ontknoping van de competitie zich aan. In Nederland spitsen de zaken zich toe op drie clubs. Ajax, PSV en FC Twente. De Amsterdammers worden kampioen dus dat is makkelijk. In Spanje zijn de ogen gericht op Barcelona en Real Madrid. Die spelen immers vier keer tegen elkaar in nog geen twintig dagen tijd. De eerste editie in de competitie werd een gelijkspel. Vanavond staat de tweede op het programma. Dat gaat om de Spaanse beker dus dat gaat echt ergens om. En trainer Mourinho smeedt een masterplan. Hebben we nog Duitsland. Daar zijn de ogen gericht op Bayern München. Want daar hebben ze Andries Jonker.
Jonker
Die werd als de jarenlange bijgoochem van Louis van Gaal door niemand serieus genomen. Het zieltje liep altijd in de schaduw van de Man van het Grote Gelijk en als hij alleen een klus moest klaren faalde hij hopeloos. Roep in Tilburg bij Willem II maar eens dat Jonker een held is en ze dragen u ingesmeerd met pek en veren de stad uit. Dat mannetje is nu hoofdtrainer van Bayern München. De opvolger van Van Gaal mag het seizoen afmaken en ineens speelde de ploeg een weergaloze wedstrijd. Supporters blij, directie blij, spelers blij en vooral Jonker blij. Want die loopt de gevierde jongen uit te hangen.
Totale onzin. Heeft niks met Jonker te maken.
Bayern speelde een keer een goede wedstrijd. Dat noemen ze normaal het effect van de nieuwe trainer. Het schrikeffect. Nu is het vooral het effect van de trainer die weg is. Het opluchteffect. En Jonker pruimen ze er gewoon bij. Die mag wat roepen op de training, kiest de sterkste opstelling en is volgend jaar gewoon weer opgerot. Tot die tijd is het lachen om het onbenul van de man.
Mourinho
Die gast is andere koek. Terwijl er afgelopen zaterdag honderd miljoen mensen voor de buis zaten om zijn Real tegen Barcelona te zien liet hij zijn beste speler op de bank. Alles voor het concept, alles voor het doodmaken van de wedstrijd en alles ter meerdere eer en glorie van de prijzen aan het einde van het seizoen. Want zo is Mourinho. Die pakt niet zoals Jonker de roem als het wordt aangeboden, Mourinho pakt zijn eigen roem.
Afgelopen zaterdag was een try-out voor Real. Mourinho had bedacht hoe ze niet konden verliezen. Dat gebeurde nog bijna, maar een penalty bracht soelaas. Nu weet de misschien wel beste trainer ter wereld hoe zijn mannen overeind kunnen blijven tegen de aartsrivaal. Vanavond gaat het een stap verder. Men gaat voor de winst want men speelt in een finale. Lukt dat niet, dan heeft Mourinho nog een kans in de Champions League om van de aartsrivalen te winnen. Want reken maar dat het lachen wordt met de trainer.
Niemand die gek opkijkt als Real straks de hoogste Europese prijs pakt. En niemand die gek opkijkt als Bayern volgende week gewoon weer verliest. Want zo varen Mourinho en Jonker.
