Precies zes jaar geleden vertrok ik, met nog zo’n dertig collega’s, naar Italië om daar de Italiaanse Droom voor de KRO te draaien. Acht Nederlanders, met een ultieme droom om in den vreemde een bed and breakfast te beginnen, gingen de strijd met elkaar aan. Veel ordinaire kopieën van ons programma volgden.
Hier, op Lotussy, wordt ook volop gedroomd over de toekomst, maar de insteek van die dromen verschilt totaal van de Italiaanse variant. Hier is de droom doorspekt van frustraties, opgelopen in eigen land. Hier stuit je op waterdichte alibi’s om te vluchten, zelfs voorgoed.
Ik las dat de PVV weer de grootste partij is en dat de PVDA weer op haar reet ligt. En VVD en PVDA samen verliezen maar liefst 45 zetels, in vergelijking met de verkiezingen van september 2012. Oorzaak: onvrede.
Als we Maurice de Hond hier op de camping zouden loslaten loopt hij ongetwijfeld tegen dezelfde uitingen van ongenoegen, verzet en zelfs haat jegens Nederland aan als in het thuisland.
Nederland is ziek. In Nederland is geen plek meer voor kunst, creativiteit en vrije geesten. Nederland wordt geregeerd door fantasieloze ambtenaren, hielenlikkers en meelopers. Politici kijken argeloos toe. In Nederland denken ze dat je alles kunt kopen en consumeren: liefde, vriendschap, een relatie en een baan.
Je kunt hier een jaarplek huren en je eigen caravan neerzetten. Feitelijk een eerste stap om je langzaamaan los te maken van je geboorteland. Pieter en Hans hebben zo’n plek, ik trek al twee weken intensief met ze op, en David viel ineens binnen vanwege een dubbele frustratie.
Als beeldend kunstenaar ziet hij geen mogelijkheden meer in eigen land. Op geen enkele manier worden de kunsten nog gestimuleerd en talent wordt volgens hem sowieso doodgezwegen. Maar er speelt nog veel meer.
Na achttien jaar heeft zijn vriendin hem van de ene op de andere dag in de steek gelaten om binnen een maand zwanger te raken van een, voor hem, volstrekt onbekende man.
Tijdens lange, intensieve avondsessies bij de tent, we noemen onszelf al de Daltons, spuwt hij zijn gal. Nooit een signaal van zijn ex-geliefde. Geen enkel voorteken van sleur, sleet, ergernis of zelfs haat. Sexueel geen tekorkomingen en voldoende respect en genegenheid. Mon Dieu, waarom dan?
Volgens David rest hem maar één scenario: weg uit Nederland, weg uit zijn huis, weg uit zijn buurt, weg van zijn schoonouders en weg van alles wat riekt naar haar.
Frankrijk als symbool van een nieuwe start, ja, zelfs een nieuw leven. Lotussy lijkt geschapen voor deze dissidenten. De plek werkt als een magneet, want ook een echtpaar uit de suburb van Parijs speelt serieus met het idee voor een definitieve overstap.
Lees hier de eerdere afleveringen uit deze reeks.
