Bij het leven hoort ook afscheid nemen. Afscheid nemen is één van de moeilijkste dingen die er zijn. Echter het is onvermijdelijk in een leven vol veranderingen. Daar waar één deur dicht gaat gaan er velen open is een bekend gezegde. Op het moment dat je afscheid moet nemen kun je daar alleen helemaal niks mee. Ook je voorkeur in wijn is aan veranderingen onderhevig. Je kunt vaak ook helemaal niet verklaren waarom je eerst altijd verliefd was op die ene wijn en dat er zomaar opeens een moment komt waarop je er helemaal klaar mee bent.
Meestal gaat dit afscheid nemen over een persoon, of over je werk, je studie, maar in dit geval dus over mijn favoriete wijn. Ik laat maar even in t midden over welke wijn ik t heb, ik ben tenslotte een professional
Maar hoe maak je het uit met je favoriete wijn die nu dus niet meer zo favoriet is? Ze heeft tenslotte al die tijd voor je klaar gestaan. Je hebt haar regelmatig met plezier gedronken. Je hebt de mooiste momenten en herinneringen met haar gedeeld.
Bij het uitmaken van een relatie zijn er trucjes zoals een whatsapp of een sms. Echter is dit naar mijn mening niet zo netjes. Door de telefoon evenmin, het beste is face to face. Maar daar heb je wel moed voor nodig. Ze verdient het echter wel een beetje duidelijkheid en niet een verandering op je FB van relatie naar vrijgezel. Vind je juiste woorden maar eens. Goed ik dwaal af…
Wat ik wil zeggen is dat je favoriete wijn ook een waardig afscheid verdient. Ik besluit nog één keer met haar af te spreken om het netjes uit te maken. Ik wil haar nog één keer zien, nog één keer ruiken en nog één keer proeven. Ik kies het juiste moment, een rustig lounge avondje bankhangen, uit. Eerst even een lekker chill muziekje op, glaasje erbij, opener klaar en PLOP. Ik schenk wat in, draai rond met mijn glas, zet mijn mond eraan en na het doorslikken weet ik t zeker. HET IS KLAAR!
Door mijn hoofd gaan allerlei teksten die ik kan gebruiken zoals:
“Ik heb van je genoten, maar mijn smaak is ontwikkelt”
“Bedankt voor onze fijne tijd samen, maar ik denk dat we niet meer zo perfect bij elkaar passen”
“Na lang wikken en wegen denk ik dat het beter is om je niet meer niet meer te zien, proeven en ruiken”
“Ik geef te veel om je om je slechts als interieur te beschouwen”
“Ik ben zo druk, ik moet me even volledig op mijn carrière richten en heb weinig tijd voor huiselijke gezelligheid”
“Ik heb gewoon het gevoel dat ik op een punt in mijn leven zit dat ik meer wil ontdekken”
“Ik ben toe aan een balansperiode en dat lukt niet met jou om me heen”
Ik schrik wakker uit mijn afgedwaalde gedachten, omdat mijn spotifyplaylist plotseling THE BREAK UP SONG ALLERTIJDEN afspeelt namelijk “Marguerita” van Marco Borsato. Toeval bestaat niet en het lijkt alsof de favoriete wijn tegen mij begint te spreken:
“Het is net of iemand anders
In jouw lichaam is gekropen
En ik heb niet eens gemerkt
Dat ie naar binnen is geslopen
Om jouw liefde uit te wissen
En m`n wereld te vernielen
Wil er niemand me vertellen
Dat ik alles heb gedroomd”
Sorry het spijt me “Het ligt niet aan jou, het ligt aan mij” moppel ik als ik met een diepe zucht de lege fles de volgende ochtend heel zachtjes in de glasbak laat glijden…
