Via via werd ik vorige week op Twitter geconfronteerd met een account met de verontrustende naam “de menstruaticoach”. Na mijn eerste reactie, ‘NEE GA WEG’, kreeg nieuwsgierigheid de overhand en besloot ik een kijkje te nemen, gewoon, omdat irritatie ook wel eens lekker kan zijn en daarbij vond ik het interessant omdat een account met zo een voor de hand liggende schrijffout vaak een parodie is. Helaas niet. Een redelijk betrouwbaar aandoende praktische dame met kort rood haar glimlachte me breed tegemoet. Deze mevrouw van den Berg omschrijft zichzelf als cyclusdeskundige. Aha. Ongeacht de ongetwijfeld prima bedoelingen van deze dame, vind ik eenieder die in een tweet de volgende oproep doet (citaat):
“Meisjes tot 15 jaar; Ik ben benieuwd naar jouw favoriete menstruatieproduct, ”
A) een enge meneer/mevrouw met een strafbare voorliefde voor bebloede jongemeisjesonderbroeken die zich voordoet als menstruatiecoach of;
B) een enge mevrouw die niet weet wat ze met haar leven aanmoet en daarom maar menstruatiecoach besluit te worden.
Na enig onderzoek blijkt de oplossing B te zijn. Gelukkig maar. De desbetreffende dame heeft ook een interessante website waarop ze mensen oproept om “te leven wie je bent” en “leren te leven vanuit jezelf”. Volgens mij heb je geen coaching nodig om “te leven wie je bent”, maar eerder een psychiater als je het niet doet, maar hé, wie ben ik. Verder lees ik dat het levensmotto van de menstruatiemevrouw is; “mezelf zijn”. Juist.
Het volledig onleesbare maar erg komische hoofdstuk “Ervaring” doet vermoeden dat mevrouw van den Berg zelf misschien wat coaching nodig heeft, misschien kan ze een menstruatiecoachcoach inhuren. Het zou me niet verbazen als deze zou bestaan.
Het is tegenwoordig namelijk volstrekt onmogelijk om zelf ergens over na te denken, gezien het groeiende aantal coaches in de meest uiteenlopende werkgebieden. Het zou natuurlijk aan de crisis kunnen liggen, dat de werkeloze accountant ineens “cijfercoach” wordt, of de vuilnisman “afvalsorteercoach” en het is ook heel makkelijk om al deze mensen voor de gek te houden, maar nog verontrustender vind ik de vraag die er blijkbaar is naar dit soort volstrekt geschifte diensten. Waarom heb je een coach nodig om te menstrueren? Dat gaat immers vanzelf. Waarom heb je een coach nodig om jezelf te vinden? Was je jezelf kwijt?
Ga toch weg stelletje idioten. Als je een vraag hebt over je menstruatie, dan ga je naar je moeder, een vriendin, de huisarts of gynaecoloog. Niet naar iemand met een praktisch kapsel op Twitter die in een 7-daagse cursus je cyclus in balans brengt. Je sjouwt je ADHD kind niet mee naar de een of andere Maangodin die aan karmacoaching voor kinderen doet, je gaat naar een arts. We hebben niet overal hulp bij nodig, het meeste kun je namelijk zelf, of gebeurt vanzelf.
Bij serieuze problemen zijn daar serieuze mensen die een studie afgerond hebben op het gebied van de (geestelijke) gezondheidszorg. Geneuzel los je zelf maar op. Coaching is het ultieme excuus om niet zelf na te hoeven denken, het geestelijke equivalent van homeopathische geneesmiddelen. Baat het niet dan schaadt het niet, dat soort onzin. Maar het schaadt wel, het schaadt ons vermogen om na te denken, om probleemoplossend te zijn, om creatief te zijn en om te relativeren. En daar heb je geen relativeringscoach voor nodig, dat kun je prima zelf.
