Beste Mark,
Sorry, ben ik nog even.
Ik las gisteren in de Volkskrant een verhaal van Bert Lanting over het referendum over het associatieverdrag met de Oekraïne. Lanting vond in die 394 pagina’s heel veel dingen waarover zelfs de nee-stemmers (voor hem allemaal samenkomend in Geenstijl-verslaggever Jan Roos) zich toch moeilijk konden opwinden. En de dingen waar ze zich wel over konden opwinden (een geleidelijke toenadering tussen Oekraïne en de EU, een mogelijke samenwerking op militair vlak) ach, dat zou er allemaal niet van komen. Deze keer niet.
Er stond een paginagrote foto bij van een wrakstuk van de MH17. En de laatste zin luidde: “Een stem tegen het associatieverdrag (…) is een stem voor de mensen die naar alle waarschijnlijkheid vlucht MH17 hebben neergehaald”.
Wat je Lanting in elk geval niet kunt verwijten: dat ie de stemming in het land tussen de regels door probeert te beïnvloeden richting een ‘ja’. Nee, dit is gewoon keihard ‘in your face’. Wie tegen het associatieverdrag stemt, is een vriendje van Poetin. Precies dezelfde retoriek die ingehuurde lobbyisten als Rob de Wijk, Arend Jan Boekestijn en die malle Joshua Livestro over ons uitstrooien.
Maar even over die MH17 nog. Mijn briefje van gisteren aan jou, waarop ik helaas nog geen reactie mocht ontvangen, werd nogal met instemming ontvangen. Sterker: ik maak het zelden zo massaal mee. Zegt wel iets.
Toen ik dat stuk van Lanting las, dacht ik opeens: zou een stem vóór het associatieverdrag niet juist een stem zijn voor de mensen die naar alle waarschijnlijkheid vlucht MH17 hebben neergehaald? Was het niet een bezopen Oekraïner die per ongeluk die BUK-raket afschoot? En moet dát feit onder te pet worden gehouden tot zo lang mogelijk na het referendum van 6 april omdat het anders zeker een ‘nee’ wordt?
Benieuwd naar je antwoord!
Groet,
JanD
