Ik heb nu een paar weken het Parool gratis gelezen. Dus kreeg ik een mevrouw aan de lijn die mij een paar vragen wilde stellen. Wat vond ik van deze krant? ‘Leuk’. Wat vond ik er leuk aan? ‘Veel Amsterdams nieuws’. Of ik dan een abonnement wilde? ‘Nee.’ Waarom niet? ‘Veel Amsterdams nieuws’ Het was even stil. ‘Maar U zei net dat nu dat leuk vond.’ ‘Ja dat klopt, maar toch is het ook een reden om geen abonnement te willen.’ ‘Uuhm, daar moet ik nog eens even over nadenken.’ Ik hoop dat die aardige mevrouw deze column leest, dan begrijpt ze het misschien beter.
Neem Het Parool van maandag 8 februari. Daarin staat een artikel over de botsing tussen Pegida demonstranten en anti-Pegida demonstranten die door de Amsterdamse PvdA, SP en GroenLinks was georganiseerd. Het artikel had als kop ‘Spuug voor “Pegida’s ‘rapefugees”’. Bij de tegendemonstratie was de sfeer ‘gemoedelijk’, schrijft Maarten van Dun, en hij vervolgt: ‘Rutger Groot Wassink, fractieleider van GroenLinks sprak: “De betogers van Pegida zijn geen bezorgde burgers. Het is een bende hooligans geleid door Nazi’s.” Dat vindt Het Parool kennelijk ‘gemoedelijk’.
In antwoord op een vraag van Powned zei Groot Wassink dat de tegenbetogers wilden laten zien ‘dat Amsterdam staat voor open, tolerant en verdraagzaamheid’.
Een demonstrant vergreep zich aan de microfoon van Powned. Toen de journaliste haar microfoon niet losliet ontstond er een handgemeen. Kort daarop zei een andere demonstrant tegen de journaliste: ‘Jullie preken alleen maar angst, angst, angst en haat, haat, haat. Jullie zijn rechtstreeks verantwoordelijk voor dat kankertuig daar. Weer een andere demonstrant zijn middelvinger naar de camera en riep ‘nazi’s raus’. Dat klinkt allemaal niet erg ‘gemoedelijk’. Sterker nog: ik zou dat wel politieke hooliganisme durven noemen.
Uit het verslag in de Volkskrant begreep ik dat ook de harde kern van de Ajax zich in de strijd mengde. Zij wilden volgens Het Parool ‘geen racisme in de stad’. Diezelfde Ajaxfans hadden een dag later in de Arena met veel enthousiasme gereageerd op een zwarte pop aan een strop, die keeper Kenneth Vermeer moest voorstellen. ‘Strange fruit’ dacht columnist Theodor Holman toen hij die pop zag hangen. Hij had een verloofde gehad die om dat nummer van Billie Holliday moest huilen. Het nummer gaat over een neger in het Zuiden van de VS, die gelynched en opgehangen is.
“Black body in the Southern breeze
Strange fruit hanging from the poplar trees.”
Ik moet ook altijd huilen als ik dat nummer van Billy Holiday hoor, hoewel ik nooit de verloofde van Theodor Holman ben geweest. Toen ik de column las van Holman moest ik alweer huilen en ik dacht aan de woorden van Groot Wassink: ‘Amsterdam staat voor open, tolerantie en verdraagzaamheid.’
Die Groot Wassink is fractievoorzitter van Groenlinks in Amsterdam. En ik was fractievoorzitter van GroenLinks in Bloemendaal. Ik moest niet alleen huilen, ik schaamde mij ook. Ik zou het niet in mijn hoofd gehaald hebben om op een openbare meeting te zeggen ‘Bloemendaal staat voor open, tolerant en verdraagzaamheid.’ Want ook wij hebben onze bezorgde burgers die geen AZC in hun buurt willen hebben. Die worden in Bloemendaal aangevoerd door mevrouw Roos van ‘Hart voor Bloemendaal’. Mevrouw Roos is een beetje triest mens. Ik noemde haar wel eens Madame Bovary uit Bennebroek. Maar nooit, nooit zou ik haar aanduiden als een halve of hele Nazi en evenmin zou ik haar aanhangers ook als politieke hooligans aanduiden.
Misschien is GroenLinks Bloemendaal beschaafder dan GroenLinks in Amsterdam, ook al hebben de gebroeders Slewe – die een landgoed bezitten waarop ze graag een tweede landhuis willen bouwen -mij aangeklaagd wegens smaad. Maar ja, een van hen is eigenaar van Parnassia en heeft in die hoedanigheid de NRC Handelsblad-journalist Pieter Steinz van zijn terras gejaagd omdat hij in een rolstoel zat en niet kon spreken.
GroenLinksers zijn over het algemeen beschaafde mensen, maar de partij is ook een reclasseringsinstituut van oud-communisten en andere politieke delinquenten. En wij proberen de politieke hooligans in ons midden democratische normen en waarden bij te brengen. Daarom stem ik toch op Jesse Klaver. Maar ik zou nooit op Rutger Groot Wassink stemmen.
