Media & TV

Politiek op televisie: soundbites zonder duiding met stokpaardjes aan de stamtafel

25-09-2013 23:53

Voor de gemiddelde kijker is politiek te abstract en moeilijk te doorgronden. Vooral jongeren keren zich af van politiek Den Haag en herkennen hooguit poppetjes, die iedere dag voorbij komen. Ook met Powned komen ze niet verder, want daar wordt de politieke boodschap overschaduwd door botheid, flauwe humor en het jennen van de hoofdrolspelers van het Binnenhof. De brutaliteit en het schofferen van een Rutger Castricum spreekt tot de verbeelding, maar wat de werkelijke aanleiding is waarom hij dat doet, daarvan blijft de jonge kijker verstoken.

Mooi voorbeeld in De Wereld Draait Door woensdagavond. Valerio Zeno (29, BNN) maakt zijn debuut als tafelheer, en nog voor hij aanschuift dekt hij zich al in door te melden dat hij de Algemene Beschouwingen aan zich voorbij laat gaan. Met andere woorden, daar weet ik niks van, dus bemoei ik me er ook niet mee.

Hoe leuk had het kunnen zijn als Prem Radhahiskun (51), Frénk van der Linden (55) en Joost Vullings (nieuwkomer aan tafel en politiek verslaggever NOS Radio 1) Valerio juist wél hadden ingewijd in het fenomeen Algemene Beschouwingen.

Helaas, de drie ‘duiders’ van het politieke spektakel preken voor eigen parochie en kiezen voor hun obligate stokpaardjes. Met veel aandacht voor het clowneske optreden van Wilders en zijn confrontatie met Alexander Pechtold van D’66.

Van der Linden: ‘Vroeger hielden we in het fietsenhok een wedstrijdje wie heeft de langste, daar leek het debat op.’
Prem: ‘Wat de Uitmarkt is voor het theater, zijn de Algemene Beschouwingen voor Den Haag. Het gaat erom dat je je zelf laat zien, wie is de beste verkoper en dat is Wilders.’
En over Roemer (SP) die achteraf te snel de motie van wantrouwen van Wilders steunt: ‘Een abjecte linkse woordenterrorist, geen enkel gevoel voor marketing, dus in het pak genaaid door de PVDA en de VVD.’

Een rondje ‘analisten’, onder aanvoering van Matthijs van Nieuwkerk (52), met een gemiddelde leeftijd van vijftig jaar, is de ver van mijn bedshow voor alle kijkers, maar in het bijzonder voor de jongere generatie, zoals Valerio.

Politiek op televisie is vervallen tot soundbites, quotes en een compilatie van humoristische momenten, die de werkelijke inhoud van het debat, de aanval van de oppositie op de bezuinigingen van zes miljard, volkomen teniet doen.

Hoe het dan wel zou moeten? Ik denk aan een kloon van Jort Kelder, uit de jeugdige gelederen van een politieke partij, die pakkend kan duiden in de taal van de doelgroep. Of denk aan het type Alexander Klöpping, kenner van internetzaken, ondernemer, eigenwijs en in staat om de oude mannen aan de stamtafel van Van Nieuwkerk te pareren.

‘Wat een zielig, hypocriet mannetje is de heer Pechtold toch’. ‘U bent te klein en te miezerig om u antwoord te geven.’ Aldus Wilders.
Hét fragment van de dag dat zeer tot de verbeelding spreekt en oeverloos werd herhaald door alle media. De vraag rijst echter of u vandaag nog weet wat de directe aanleiding ook weer was voor die aanvaring tussen de twee kemphanen, die voor de camera inderdaad hun pik aan het opmeten waren.