“Ik wil graag mensen leren over de natuur. We denken dat wilde dieren gevaarlijk zijn, maar dat is niet waar. Het is pas gevaarlijk als je niet weet wat je moet doen. Ik leer mensen hoe ze hiermee om moeten gaan. Om dichter bij de natuur te komen en dat volledig veilig te doen. En ik hoop dat mensen waarderen dat wij eigenlijk best wat gemeen hebben met wilde dieren. Dat is iets wat makkelijk wordt vergeten door ons snelle leven en de technologie.”
Onze planeet is voor het gros bedekt met natuur met uitgestrekte bossen, ongekend grote wateroppervlakten en uitgestrekte woestijnen. Volgens Ray Mears wordt onze band met de wildernis elk jaar minder. We zijn te afhankelijk van onze comfortabele huizen. Maar ook van de technologie. Zo worden we steeds meer verwijderd van onze eigenlijke dierlijke instincten. Maar gerenommeerd bushcraft- (technieken die in de wildernis gebruikt kunnen worden) expert Ray Mears ziet hoop: hij gelooft dat iedereen in staat is dichter bij de natuur te komen.
Ray Mears (1964) maakt verschillende series over de wildernis, die bij de BBC en Discovery Channel te zien zijn.
“Ik groeide op in Zuid-Engeland, in het plaatsje Kenley. De omgeving was prachtig. Met wilde dieren, mooie planten en bomen. Al op jonge leeftijd ging ik al op pad, ik wilde het allemaal verkennen. Dat waren mijn eerste avonturen in het onbekende. Door die kleine avonturen werd ik steeds zekerder van mezelf en uiteindelijk werden het grote avonturen – het echt verdwalen in de wildernis.”
“Absoluut niet. Ik heb het nooit erg gevonden om alleen te zijn, sterker nog: ik ben liever alleen in de wildernis. Het is veel makkelijker om je te concentreren en ik waardeer alles om me heen. Sommige mensen zijn gewoon liever op zichtzelf. Ik ben één van hen. Niet altijd hoor, maar in de wildernis zijn is voor mij speciaal. Ik geniet dan van de gelegenheid die ik krijg om na te denken. Het is fijn om rust te krijgen en even uit deze chaotische wereld te ontsnappen.”
“Oh, absoluut. Ik noem het graag bushcraft, wat een meer accurate beschrijving is wat ik doe. Je kan het ook survival noemen, maar dat is net wat anders. Maar absoluut, we hebben allemaal het vermogen om te leren. Als je leert over de natuur, zal je kijk op de natuur veranderen. Sommige situaties die anderen als gevaarlijk zouden zien, zullen dat niet meer zijn.”
“Simpel gezegd: bushcraft reikt verder. Bij survival gaat het letterlijk over overleven. Bushcraft gaat meer over leren hoe je kunt leven in de wildernis. En hoe je jezelf kunt aanpassen om daar te leven. Daarom dring ik er ook op aan om het woord bushcraft te gebruiken in mijn Tv-shows. Want dat is wat ik mensen wil meegeven, wil leren. Natuurlijk komt daar ook een stukje survival bij kijken.”
“Oh absoluut. Als ik het kan, kan iedereen het. Net als dieren hebben wij een survival instinct, diep van binnen. Sommigen hebben dat meer dan de ander. Maar wanneer je in een situatie bent beland waar je het echt nodig hebt, zal je versteld staan wat mensen eigenlijk kunnen.
“Ik wil graag mensen leren over de natuur. We denken dat wilde dieren gevaarlijk zijn, maar dat is niet waar. Het is pas gevaarlijk als je niet weet wat je moet doen. Ik leer mensen hoe ze hiermee om moeten gaan. Om dichter bij de natuur te komen en dat volledig veilig te doen. En ik hoop dat mensen waarderen dat wij eigenlijk best wat gemeen hebben met wilde dieren. Dat is iets wat makkelijk wordt vergeten door ons snelle leven en de technologie. Ik probeer met mijn shows eigenlijk de wildernis in de 21e eeuw een beetje te promoten.”
“Het gaat allemaal om het publiek, dat is bij tv-shows ook zo. Het schrijven van een biografie was nog best een uitdaging. Het proces van het schrijven zelf was voor mij vreemd. Ik herbeleefde het verleden, terwijl ik in het heden leef. Gelukkig had ik een ghostwriter als het lastig werd. Ik ben zo’n persoon die in het moment leeft, ik blijf niet hangen in het verleden. Gelukkig heb ik wel een goed geheugen, dus er staat veel in. Maar gek genoeg, toen ik het boek schreef, had ik niet echt het idee dat ik over mezelf schreef.”
“Binnenkort begin ik aan een tour in Groot Brittannië. Daar kijk ik heel erg naar uit. Dan ontmoet ik eindelijk de mensen die mijn shows kijken. Dat is voor mij persoonlijk een heel belangrijke kans. Want normaal gesproken, als je de shows maakt, zit je gewoon erg in het proces. Door mijn publiek te ontmoeten kan ik ontdekken wat ze leuk vinden of juist niet. Door hun feedback zullen de shows alleen maar beter worden. Als je niet met je publiek praat heb je geen idee wie zij zijn en wat ze van jou vinden.”
Ray Mears zijn autobiografie ‘My Outdoor Life’ is in Nederland verkrijgbaar.
ISBN: 9781444778199.
Vertaald uit het Engels door Alice Boothby.
