Joost Zwagerman in de mail. Of we hem even konden bellen naar aanleiding van de verslaggeving omtrent zijn subsidiegedrag in het satirische Sturm und Drang-studentenblaadje Propria Cures. “Jullie zijn tenslotte ook een webcourant, net als Geenstijl.” Doen we. Wij zijn nooit vies van een stukje wederhoor bij Bekende Schrijvers. Kom er maar in Joost.
“Haha, ja. Behalve dan dat het hier gaat om 25.000 euro in 2012, voor het schrijven van een dichtbundel, en 30.000 euro in 2013, voor het schrijven van een roman.”
“Ja, maar ik heb dan ook helemaal niks verdiend in 2012. De royalty’s voor mijn essaybundel Alles is gekleurd bedragen in totaal een schokkende 4000 euro. Werd heel goed besproken enzo, maar essaybundels worden nooit bestsellers.”
“Klopt, maar ik ben toen gescheiden. Wat betekent dat de helft van mijn vermogen naar mijn ex is gegaan. En de overwaarde van het huis moest van de belasting in een nieuw huis. Mijn totale nettowaarde als ZZP’er was tijdens de scheiding zo’n 12.000 euro.”
“Tsja. Ook ik moet ergens van leven. Mensen denken dat als je in kranten staat en op tv bent je heel veel geld hebt, maar dat is echt niet zo. Bovendien: ik heb altijd mijn eigen broek opgehouden! Sinds de jaren tachtig heb ik geen subsidie meer aangevraagd bij het Letterenfonds, of waar dan ook. Ik verkocht voldoende van mijn romans namelijk.
“Nu in 2013 ben ik onder andere bezig met een omvangrijke essaybundel, twee delen van 600 pagina’s, Americana heet het en komt eind oktober uit. Daar ben ik eigenlijk al 25 jaar mee bezig. Denk je dat ik daar rijk van ga worden? Toch heb ik er 25 jaar werk in gestoken. En nu krijg ik een subsidie.”
“Die op de afdeling promotie en publiciteit buitenland werkt! Sowieso: je kunt niet frauderen bij het Letterenfonds. Je moet een bewijs van je inkomstenbelasting overleggen. Als je meer verdient dan 45.000 euro, en dat is inclusief de door jou gevraagde subsidie, krijg je niks. Krijg je het wel en verdien je bij dan moet je terugbetalen.”
“Nouja, ongelukkig. Het is meer dat ook ik niet bepaald blij ben met subsidie te moeten schrijven. Dat zijn de meeste schrijvers niet. Iedereen wil toch het liefste zijn eigen broek ophouden. Ergens schaam ik me er ook wel voor. Maarja, als je rijk wilt worden moet je vooral geen schrijver worden.”
“Oh nee hoor. Ik zag wel dat die schrijver op Twitter riep dat zijn levensdoel was om mij te beschimpen. Dat moet hij dan maar doen. Maar op deze manier gaat hem dat absoluut niet lukken. Een jaarverslag lezen van een Letterenfonds is één ding, de waarheid schrijven weer wat anders.”
“Nee! Ik hoop, en gok er op, dat mijn komende boeken mij genoeg opleveren. Als mijn nieuwe essaybundel niet genoeg oplevert dan mijn nieuwe roman van volgend jaar wel.”