Het was donderdag verantwoordingsdag in de Tweede Kamer, de zogenaamde gehaktdag. Niet dat u of ik daar iets van heeft gehoord. Ondanks kritische rapporten van de Rekenkamer, was er nauwelijks aandacht voor de vraag die er eigenlijk toe deed: heeft de regering haar plannen op de juiste manier uitgevoerd? In plaats daarvan vond iedereen de rel tussen VVD en PVV veel interessanter. Wilders en Rutte verweten elkaar over en weer bangmakerij in het gedoe rondom steun aan Griekenland. Het interessantste van die botsing was dat de minister-president Geert Wilders beschuldigde van een gebrek aan politiek leiderschap.
Politiek leiderschap is de heilige graal van de democratie. Het is de juiste combinatie van luisteren naar het volk en een eigen visie hebben. Eigenlijk is Wilders die niet te ontzeggen. Enerzijds luistert Wilders heel goed naar een gedeelte van de bevolking. Hameren op ouderenzorg, op straatcriminelen, inspelen op angst voor moslim en tegelijkertijd een eigen visie ontvouwen op de toekomst van Nederland. Die visie bestaat uit een ridicule angst voor een moslim-takeover, gecombineerd met een intense haat voor alles wat riekt naar elitaire cultuur. Het is een beroerde visie, maar wel een visie.
Rutte’s leiderschap
Mark Rutte had ooit ook politiek leiderschap. Toen Rutte, tegen de expliciete wil van zijn achterban in, Groen Rechts introduceerde, leek hij daadwerkelijk voor de troepen uit te lopen. Je kan nog zeggen dat zijn gedurfde gedoogkabinet ook een vorm van politiek leiderschap is, zowel door deels met de PVV in zee te gaan, als door zich afhankelijk op te stellen van de Tweede Kamer. De “uitgestoken hand” van Rutte leek inderdaad een opening te geven tot een nieuwe omgang tussen Tweede Kamer en parlement, tot een open vorm van dualisme. Een mooie, praktische manier van politiek leiderschap.
Mark Rutte blijkt echter helemaal geen politiek leiderschap te hebben. Waar alle Nederlandse economen, en vooral de woningmarkt, zitten te springen om een (geleidelijke) aanpassing van de hypotheekrenteaftrek, laat Rutte zijn oren hangen naar opiniepeilingen. Waar er per dag tienduizenden ingenieurs afstuderen in India en China, bezuinigt Mark Rutte op hoger onderwijs. Waar we terecht stelling nemen tegen haatimams, laat Rutte’s VVD zijn liberale lot afhangen van de vrouwenhaters van de SGP. Groen Rechts, daar hebben we al heel lang niets meer van gehoord. Dat heet geen politiek leiderschap, maar simpelweg machtspolitiek.
Huub Bellemakers houdt van visionair leiderschap, daarom kijkt hij goed hoe het niet moet.
CC-Foto: Wikipedia
