“Wat is de Eerste Kamer precies, Sam? En waarom is de Tweede Kamer beter?” Jonas van tien vroeg me dat laatst. We zaten samen op de bank. Ik keek naar het journaal, hij keek in de Donald Duck. Ik zei “nou kijk, negentig jaar geleden, in mijn opa’s tijd, was Nederland nog geen democratie. De Eerste Kamerleden werden benoemd door de koning. Die koos natuurlijk zijn vriendjes, edelmannen enzo. Dus toen was de Eerste Kamer belangrijker dan de Tweede, waar het volk zat.” “Wie is het volk, Sam?” “Dat zijn wij. De Tweede Kamer heeft inmiddels de power overgenomen en we worden geregeerd door onszelf. Dêmos is volk, kratos is power.” “Is dat samen democratie?” Jonas is een pienter mannetje. “Jep. Klopt. We hebben de Eerste Kamer nu eigenlijk voor de sier, net als de koningin.”
“Waarom schaffen we hem dan niet af, en noemen de Tweede Kamer de Eerste Kamer?” “Om dezelfde reden als waarom je moeder en ik jouw kamer onze eerste kamer blijven noemen. Dat we nu in de grotere kamer slapen maakt niet uit.” Jonas knorde en verdiepte zich in de avonturen van Lampje. Ik hoopte dat het daarmee klaar was. Niet natuurlijk. De volgende dag kwam hij thuis met deze drie zelfgemaakte taartdiagrammen en een hoop vragen.
Playmobil
Wat dat “appèl” in CDA betekende kon ik niet goed uitleggen. Van 23 naar 11 zetels rijmt natuurlijk niet echt met appèl. Wat ‘Volks’ met de VVD te maken had wist ik ook niet. Waarom er zoveel verschillende partijen zijn voor hetzelfde ding: eigenlijk geen idee. P vd Vrijheid had hij gelukkig zelf al bedacht: “Dat is net als dat ik thuiskom en Luna is met de Playmobil bezig en neemt alle ruimte in, zodat ik niks kan bouwen met mijn Lego. Dan zegt ze ook altijd: gun me mijn vrijheid!”
Ik bekeek Jonas’ taartdiagrammen eens goed en besloot didactisch te doen. Ik dook achter onze computer en kwam een half uurtje later met dit diagram:
Rood gras was gelukkig geen probleem voor Jonas. Mijn vriendin heeft hem ooit dit stripboek gegeven
Hortensia
Ik begon een verhaal over hoe er ooit Gras in de tuin was gekomen, zodat hij en Luna lekker konden spelen. En hoe wij daar toen zelf ook in gingen liggen. Jonas bekeek mijn tuin-taartdiagram intussen aandachtig. Ik begon over de Hortensia en het Gras die ooit samen nadachten over wat goed was voor hen en de rest van de tuin. Jonas keek me met een schuin hoofd en een oog dicht aan. Toen schudde hij zijn hoofd en dook achter de computer. Hij kwam hiermee:
Ik vond dat ‘Brandnetels’ een beetje kras. Maar hij had een mooi verhaal erbij. “Het is precies hetzelfde als bij mijn school-volkstuintje Sam. Afgelopen herfst hebben we daar flink wat mest op gegooid, dat moest van de juf. En het werkt! Dit jaar groeit en bloeit alles veel beter. Maar de heg bij de slootkant is oud aan het worden. Hij doet het niet meer zo goed. Daar was een kale plek, en die staat nu helemaal vol met brandnetels. Maar dat geeft niks. De juf zegt dat ze ervoor zorgen dat het teveel aan meststoffen wordt afgevoerd, en dat je er heel lekkere soep van kunt koken. Wel plukken met handschoenen aan. Ik vind brandnetels ook best mooi, eigenlijk” En toen dook hij weer de computerkamer in en toverde deze plaat tevoorschijn.
Wijsneus.
