De gisteravond overleden Lou Reed wilde eigenlijk journalist worden. Hij studeerde creative writing aan de universiteit van Syracuse in de staat New York. Hier maakte hij kennis met undergrounddichter Delmore Schwarz die er doceerde en hem beïnvloedde met zijn duistere poëtische teksten. Gelukkig verzon Lou Reed ook nog eens briljante muziek bij zijn verhaaltjes. Een eerbetoon aan het rock’ n roll hart in 12 tekstfragmenten.
Seks en cynische humor. Moeilijke combinatie. Maar Lou wist er iets van te maken. ‘Candy came from out on the Island. In the backroom she was everybody’s darlin’. But she never lost her head. Even when she was giving head. She says: ‘Hey, babe. Take a walk on the wild side.’
Dat Lou Reed op zondag stierf kan niet anders wanneer je deze zin zingt: ‘Just a perfect day, Feed animals in the zoo. Then later, a movie, too, and then home.’
Lou Reed zong graag over huiselijk geweld en mislukte relaties. In sommige nummers vallen klappen. In Caroline Says II op zijn plaat Berlin hoor je deze tekst: ‘Why is it that you beat me, it isn’t any fun.’
Op hetzelfde album worden kinderen verlaten en geestelijke mishandeld. In The Kids hoor je ze minutenlang krijsen. En toch is dit het mooiste losse handjes zinnetje: ‘Vicious, you hit me with a flower. You did it every hour.’
Tom Egbers eerde Lou Reed in de aftiteling van Studio Sport. ‘Voor sommige fans was het vandaag, om met Lou Reed te spreken, a perfect day’, zei hij. De mooiste voetbalstrofezin zingt Reed in Coney Island. ‘You won’t play football for the coach.’
Goed liedje voor Feyenoord-coach Koeman om nog eens naar te luisteren als hij spits Pelle vandaag gaat bestraffen vanwege het toedienen van een kopstoot. Zijn ploeg verloor dit weekend de wedstrijd onder meer door Pelle’s wangedrag.
http://www.youtube.com/watch?v=kwLlvcDi4PQ
Misschien wel zijn allermooiste nummer. Een tuba speelt de baslijn, ondersteund met een pesterig akkoordenschemaatje van slaggitarist Mick Ronson. Gaat over een travestiet. ‘Your face when sleeping is sublime. And then you open up your eyes.’
http://www.youtube.com/watch?v=nyTaFXw19mw
Na Los Angeles en New York de beste plek op aarde om te zijn: Berlijn. Met rockopera Berlin beleefde Lou Reed een creatieve eruptie. De eerste piano-akkoorden van Berlin behoren tot de mooiste intro’s uit de popmuziek. De eerste zin is iconisch. ‘In Berlin, by the wall you were five foot ten inches tall. It was very nice candlelight and Dubonnet on ice.’
Toch zitten er nog vier rauwe kreten voor deze poëtische opening, die het nummer nog vetter maken. ‘Ein, zwei, drie zaufen!’, krijst een dronken Duitser. By the way: deze bluesuitvoering van Berlin op een eerdere Lou plaat is misschien nog wel melancholischer. Waarom Berlin zijn beste plaat is? Omdat het is opgenomen met de beste muzikanten uit die tijd. De gebroeders Becker spelen op het koperwerk. Steve Winwood beroert het orgel, Jack Bruce van Cream speelt bas, op gitaar tinkeltankelt Steve Hunter en Aynsley Dunbar is de drummeester. Luisteren!
http://www.youtube.com/watch?v=PQjyG2mw78w&list=PL9839C79D690A9C74
New Yorker Lou Reed was een typische Oostkuster: cynisch, sceptisch en zwartgallig. Met Velvet Underground, zijn eerste superband, landde hij in the sixties in Californië en daar zag hij hippies. Die haatte hij. Dat stomme blije gehinnik vond hij ondraaglijk. Dat leerde z’n moeder hem al. ‘Smiles, I was taught never to smile. I was told the stylish smiles of buffoonery . And chicanery and larceny abound. My mom said: ‘Unless someone sticks you right in front of a camera . A smile is a last thing that you wanna do. Those smiles, those mirthless toothy smiles.’
http://www.youtube.com/watch?v=XFhMYngjVfU
Plaat zonder commercieel succes, maar met dit prachtnummer, waarin hij zingt: ‘I don’t like opera and I don’t like ballet And new wave French movies, they just drive me away. I guess I’m just dumb, ’cause I knows I ain’t smart But deep down inside, I got a rock ‘n’ roll heart.’
Collega rockheldin Patti Smith meent dat Heroin een van de mooiste Amerikaanse rocknummers is vanwege de pijnlijke duistere tekst over de beslissing om aan heroïne verslaafd te raken. Doe Maar zong ooit over de spuit in de arm, maar verwoordde dat een stuk minder poëtisch: Heroine, godverdomme.
Lou zegt het zo: ‘I have made the big decision. I’m gonna try to nullify my life. Cause when the blood begins to flow. When it shoots up the dropper’s neck. When I’m closing in on death. And you can’t help me now, you guys.’
Van de matige plaat Magic and Loss, maar dit is een pareltje. Over de zin en zinloosheid van het bestaan. Album opgedragen aan twee vrienden die vlak na elkaar stierven aan kanker. ‘Life’s like forever becoming . Life’s forever dealing in hurt. Now life’s like death without living . That’s what life’s like without you. Life’s like Sanskrit read to a pony. I see you in my mind’s eye strangling on your tongue . What’s good is knowing such devotion. I’ve been around, I know what makes things done.’
http://www.youtube.com/watch?v=6jTkTukfjZM
Van New York uit 1989. Zijn meest maatschappelijke album. Lou trekt iedereen om. In dit heerlijk incorrect upbeat nummertje opent hij de aanval op Jesse Jackson, de toenmalige zwarte presidentskandidaat die zelf een tikje racistisch bleek te zijn. ‘Good evening, Mr. Waldheim. And Pontiff how are you? You have so much in common. In the things you do. And here comes Jesse Jackson. He talks of common ground. Does that common ground include me. Or is it just a sound? If I ran for president. And once was a member of the Klan. Wouldn’t you call me on it. The way I call you on Farrakhan?’
Van dezelfde plaat: New York. Beginning of a Great Adventure. Schitterende shuffle, waarin hij angst voor het vaderschap openbaart. ‘Susie, Jesus, Bogart, Sam, Leslie, Jill and Jeff
Rita, Winny, Andy, Fran and Jet
Boris, Bono, Lucy, Ethel, Bunny, Reg and Tom.
That’s a lot of names to try not to forget. Carrie, Marlon, Mo and Steve, La Rue and Jerry Lee
ggplant, Rufus, Dummy, Star and the glob
e. I’d need a damn computer to keep track of all these names.
I hope this baby thing don’t go too far.’
Waarna de cynische fade-out volgt voor Sylvia, de vrouw waar hij uiteindelijk kinderloos van zou scheiden: ‘She says, ‘Lou, it’s the beginning of a great adventure.’ Lou, Lou, Lou, beginning of a great adventure” She says, ‘Babe, how you call your lover boy’.
Het avontuur is voorbij, Lou is dood.
Nog meer Lou Reed? Kijk naar deze documentaire.
http://www.youtube.com/watch?v=TjPuF-CYuic