“Maar heel anders ging het toe op Twitter, waar mijn stukje – tot mijn stomme verbazing – een trending topic werd. Nu geef ik onmiddellijk toe dat, als je op Twitter niet bent uitgescholden voor fascist, racist, seksist, homofoob of antisemiet, je eigenlijk niet meetelt. Toch bleef het verwijt hangen een seksist te zijn. Voor je het weet ben je een outcast en word je nergens meer voor uitgenodigd. Bovendien heb ik ook nog een thuisfront dat mij graag ter verantwoording roept.
Toen het gekrakeel op Twitter losbarstte, dacht ik aan de tijd van het volkstoneel van Beppie Nooij, toen de acteur die de boef speelde bij de artiesteningang werd opgewacht om in elkaar geslagen te worden. En dan is daar de schrijver die persoonlijk verantwoordelijk wordt gesteld voor (de slechte daden van) zijn personages. Annabel Nanninga had gewoon gelijk toen ze schreef dat ik werd aangevallen op iets dat ik helemaal niet had beweerd.
Veel Twitter-reacties waarin mijn vermeend seksisme aan de kaak werd gesteld, gingen over mijn leeftijd, of gekoppeld daaraan over mijn piemel die ik vermoedelijk niet meer omhoog kan krijgen. Ik dacht: leeftijdsdiscriminatie, verdomd interessant, maar gaat u verder.”
Vorige week schreef Max Pam een column in de Volkskrant waarin hij iets zei over een lelijk wijf in een film waar geen man nog overheen zou willen. Wat natuurlijk waar is, want welke man wil er nou over een lelijk wijf heen? Maargoed, het ging dus om iemand in een film. Maakte natuurlijk niet uit voor het moralistenpus (V) op Twitter, want als Volkskrant-columnist is het niet de bedoeling dat je een mening hebt, ofzoiets.
Nu schrijft Max Pam een vervolg op deze column. En nu gaat het moralistenpus gegarandeerd wéér boos worden, al was het maar omdat een Volkskrant-columnist Annabel Nanninga zomaar gelijk geeft.
Dus wij zijn vast popcorn halen! Smullen!
