Toen De jaap eind 2010 begon met verslaglegging rond de Amerikaanse politiek, leek Sarah Palin nog een waarschijnlijke kandidaat voor de Republikeinse nominatie in aanloop naar 2012. De oud-gouverneur van Alaska werd gezien als het gezicht van de Tea Party Movement die een belangrijk aandeel had in de winst voor de Republikeinse partij tijdens de 2010 midterm elections. Gedurende de afgelopen maanden is haar aanzien en de aandacht voor haar kandidatuur echter sterk gedaald. Uit onderzoek van FiveThirtyEight bleek dat het media-aandeel van Palin van ruim 50 procent eind 2010 was terug gelopen tot nauwelijks meer dan 10 procent in april van dit jaar en in veel lijstjes met kandidaten wordt Palin niet meer genoemd. Toch zijn er aanwijzingen dat Palin zichzelf kandidaat zal stellen en het zou onverstandig zijn die kandidatuur niet serieus te nemen.
Verlosser
Zelf heeft Palin zich nooit expliciet uitgesproken over een eventuele kandidatuur. Ze geeft al geruime tijd aan het te overwegen, maar heeft geen exploratory committee of een dergelijke organisatie opgezet die duidelijk maakt dat de intenties er inderdaad zijn. Toch hint Palin de laatste weken steeds duidelijker naar haar kandidatuur. Op FOX News sprak ze recent de woorden “I do have the fire in my belly” toen ze gevraagd werd of ze zich verkiesbaar zou stellen. Naarmate de onvrede over het huidige deelnemersveld langer aanhoudt, is de kans groter dat Palin zal proberen zichzelf als verlosser neer te zetten en zich inderdaad verkiesbaar te stellen.
Bovendien lijkt de huidige lijst van kandidaten ruimte te bieden aan Palin. Aangezien Mike Huckabee niet meer mee doet is er geen uitgesproken favoriet voor de stem van social conservatives. Michelle Bachmann en Rick Santorum zullen moeite hebben om uit de schaduw van Palin te stappen terwijl Newt Gingrich en Tim Pawlenty vooral bij gebrek aan beter kandidaten voor die stem zijn. Palin zal zich realiseren dat ze een dermate groot deel van de social conservatives achter zich kan krijgen, dat ze het de kandidaten die gezamenlijk strijden om de stem van fiscal conservatives moeilijk kan maken.
Campagne
De campagne van Palin lijkt in ieder geval te zijn begonnen. Gister vertrok ze op de One Nation bus tour, een tocht langs historische veldslagen uit de burgeroorlog en andere monumenten uit die tijd. Formeel is de bus tour geen onderdeel van een presidentiële campagne. Desondanks is het opvallend dat Palin voor het eerst sinds tijdens richting New England trekt, het noordoosten van de Verenigde Staten dat een belangrijke rol speelt tijdens de primaries, maar dat Palin traditioneel niet erg positief gezind is. De motivatie die Team Palin voor de bus tour geeft is de volgende:
“The “One Nation Tour” is part of our new campaign to educate and energize Americans about our nation’s founding principles, in order to promote the Fundamental Restoration of America.”
In die motivatie zit ook een duidelijke campagneboodschap verwerkt die het goed zal doen bij conservatieven: Amerika moet niet veranderen maar zich herpakken door terug te grijpen op haar grondbeginselen. De tour sluit perfect aan bij een campagne die stelt dat Obama’s change gefaald heeft, dat de maakbare samenleving niet bestaat en dat alleen in het herstellen van vrijheid en zelfredzaamheid, Amerika terug kan keren naar haar gloriedagen. Ook zonder zich expliciet verkiesbaar te stellen kan Palin dus campagne voeren.
Peilingen
Dat Palin er in slaagt zichzelf succesvol neer te zetten zelfs zonder zich kandidaat te stellen blijkt uit de peilingen. Gallup maakte eind vorige week haar nieuwste peilingen bekend en daaruit blijkt dat Palin de enige is die het Mitt Romney op dit moment moeilijk kan maken. Onder Republikeinen die aangeven vooral te stemmen op grond van social issues en moral values, social conservatives dus, gaat Palin aan de leiding en op twee van de drie andere beleidsterreinen eindigt ze gelijk aan of nipt achter Mitt Romney. Alleen als het gaat om government spending and power eindigt ze op de vierde plaats waaruit blijkt dat ze zich niet op fiscal conservatives moet richten.
Met een heldere eigen boodschap, een campagne die goed onderweg is, een uitgesproken ambitie om zich inderdaad verkiesbaar te stellen en veel electorale steun zonder dat ze zich expliciet verkiesbaar heeft gesteld, lijkt Sarah Palin zich in de ideale positie te bevinden. Er zit geen druk op de ketel om een kandidatuur openbaar te maken en zolang ze dat niet gedaan heeft zal ze door andere kandidaten ook niet aangevallen worden. Ze kan op dit moment weinig fout doen en de ervaring leert dat ze, als ze werkelijke campagne moet voeren, nog al eens fouten maakt. Palin kan het zich permiteren om af te wachten om op een later tijdstip zichzelf alsnog verkiesbaar te stellen. Juist nu de gekte rond Palin wat is gaan liggen, zou het heel onverstandig zijn om Sarah Palin uit te vlakken.
Adriaan Andringa zal tot de presidentsverkiezingen in 2012 regelmatig verslag doen van het Amerikaanse politieke schouwspel.
