Natuurlijk was de pers lyrisch over de verleden finale van de Champions League. Logisch. Want Barcelona won en dan heeft het beste team ter wereld gewonnen. Slechts een zeikerd die daarbij de nodige kanttekeningen plaatst. Voor een echte finale zijn er echter twee ploegen nodig. Dan ziet de kijker strijd, competitie, kansen over en weer en als het meezit het nodige spektakel. Daar was afgelopen zaterdag geen enkele sprake van. Men zag vooral een oppermachtig FC Barcelona dat niet eens op volle toeren draaide. Manchester United deed wat het kon en dat was niet veel.
Lekker
De partij begon lekker. Manchester zat bovenop Barcelona en even leek het of er sprake was van echte strijd. Dat gevoel was na een kwartier over toen de Catalanen grip op het spel kregen. Hun percentage balbezit nam astronomische proporties aan, Barcelona combineerde zoals alleen Barcelona dat kan. Het werd terecht 1-0. En na de gelijkmaker van Rooney vervloog de hoop op een spannende wedstrijd als de rook van een zojuist gedoofde sigaret.
Manchester United kon eenvoudigweg niet beter. Terwijl de mannen rond Messi niet eens in topvorm waren maar puur op basis van hun superieure positiespel hun wil oplegden konden de Engelsen niet veel meer dan achter de bal aan hobbelen. Dat verschil in kwaliteit was bijna schokkend om te zien. De ware kampioen die een tegenstander in de hoek zet als een gelegenheidselftal van een willekeurig bedrijf. Trainer Ferguson zag dat alles met lede ogen aan en wist al na een kwartier dat hij verloren had. Veel meer dan na afloop een respectvolle knuffel geven aan Guardiola kon hij niet.
Jammer
Hoewel bewondering voor de machine die Barcelona heet op zijn plaats is blijken de Catalanen dodelijk als het gaat om een prima finale. Het werd 1-0, 1-1, 2-1 en 3-1. Lang voor het derde doelpunt was de strijd allang over. Tot grote frustratie van Manchester United dat een pluim verdient omdat het die frustratie niet omzette in doodschoppen, ellebogen en andere onwelriekende zaken. Het superieure voetbal won. En daarmee is alles gezegd over die finale.
Het is te hopen dat het enorme verschil tussen Barcelona en de rest van de wereld volgend jaar door een paar ploegen wordt ingelopen. Dat we dan weer spanning en sensatie krijgen. Want hoewel de Catalanen een streling voor het oog zijn er twee ploegen nodig voor een fraaie wedstrijd. Dat gegeven ontbrak afgelopen zaterdag volledig.
