Vanavond gaan we weer inzamelen. Nu voor de Filipijnen, u kent de beelden. De laatste actie van de gezamenlijke media voor Syrië bracht ‘maar’ 1 miljoen op, want 60 procent van ons heeft een groot probleem, als we de enquête van EenVandaag mogen geloven.
We zijn namelijk doodsbang dat onze bijdragen in de zakken van de verkeerde autoriteiten in de getroffen gebieden belanden. Maar volgens mij is er iets anders aan de hand: een chronisch gebrek aan solidariteit. Een verdampt fenomeen uit de zeventiger jaren, toen het begrip ‘op de barricades’, voor wat dan ook, nog met grote regelmaat te horen was.
De directeur van Artsen zonder grenzen Arjan Hehenkamp, ik adviseer toch een mediatrainingkje, is positiever gestemd voor vanavond. Hij zat zondagavond laat bij Sven Kockelman in Oog in Oog (KRO).
Sven hield zich dit keer in want normaal speelt hij de agressieve interviewer op zo’n geforceerde manier dat ik Sven helaas niet serieus kan nemen.
Hehenkamp denkt dat wij vanavond wél de handen ineen zullen slaan en nog wel degelijk solidariteit in de aderen hebben. Hij heeft desondanks wel één grote maar: hij doet niet mee aan actie 555 van de SHO, de Stichting Gezamenlijke Hulporganisaties, die in samenwerking met de publieke én commerciële omroepen zoveel mogelijk geld voor de Fillipijnen wil inzamelen.
Artsen Zonder Grenzen voert haar eigen beleid en wil zelf de verantwoordelijkheid dragen als het om de uiteindelijke bestemming van het geld gaat. Dus geen vergaderingen meer met 200 (!) hulpverlenende instanties rond de tafel, zonder enige coördinatie, want dat is volgens Hehenkamp de huidige praktijk van de ‘hulpindustrie’. ‘Dus men doet maar wat met uw kostbare centen’, legt Kockelman Hehenkamp voor.
Bovendien: alle hulpverleners willen van elke actie zelf ook nog een graantje meepikken, nog los van de hebzuchtige autoriteiten.
Zelfverrijking over de rug van heel zielige slachtoffers dus, die ook bewust extra zielig in beeld worden gebracht, om u nog meer te stimuleren om te storten. Close shots van kinderen doen het in die categorie het best, het liefst in de vertraging met vliegen rond het getergde gelaat. Holle bruine ogen die u aanstaren met een blik die zegt: ‘Storten vuile kapitalist, want je hebt zat’.
Kockelman noemt de actie rond Rwanda, die qua beeldvorming schromelijk werd overdreven om maar zoveel mogelijk geld uit uw zak te kloppen. Artsen zonder grenzen onderkent dat dergelijke misstanden voorkomen, maar om daar grip op te krijgen faalt weer door dat gebrek aan coördinatie.
De organisatie is op dit moment met 150 man actief in het rampgebied. Primaire levensbehoeften, medicamenten, tenten, dekens en jerrycans, daar staat Artsen Zonder Grenzen voor. Een gespecialiseerde club tijdens rampspoed, zij moedigt geen oliebollen bakken aan voor het goede doel zoals hun collega-instanties.
80 procent van de 3 miljoen getroffen Fillipijnen is zijn huis kwijt, bovendien is de totale infrastructuur in het rampgebied weggeblazen. In Brandpunt trok verslaggever Aart Zeeman op met de Nederlander Ubo Pakes en zijn Filipijnse vrouw Lenny. Ondanks de drieëntwintigste tyfoon laten de autoriteiten de bevolking volkomen in de steek en organiseren de bewoners zelf transporten naar de brandhaard van de ramp.
Vanavond zit u voor de buis, wellicht na een lange werkdag. De beelden zijn genoegzaam bekend, het is en blijft erg, maar tegelijkertijd kijkt u naar ‘de ver van mijn bed show’. Toen ik bij het RTL-Nieuws werkte was een ‘buitenlander’ altijd ondergeschikt aan een goede ‘binnenlander.’ Dus korten op uw pensioen wint het altijd van een overstroming in Somalië, waar de minimale oogst wordt weggespoeld en de bevolking gedoemd is om te sterven.
U kunt straks kiezen tussen giro 4054 van Artsen zonder Grenzen of 555 van de SHO, een dilemma dus. Wellicht allebei dan maar, moedigt Kockelmann aan.
Saillant detail: Hehenkamp verdient 108.825 euro per jaar, inclusief vakantietoeslag, maar stort zelf niet.
‘Raar voor een hulpverlener’ concludeert de vandaag niet ‘cynische’ presentator want Sven heeft een dienstbevel. Hij mag de hulpactie van zijn werkgever (KRO) absoluut niet om zeep helpen.
