Een beetje verwarrend was het voor mij eerder wel, toen de dag na Speedfest op een gegeven moment nog een feestje werd neergezet onder een andere naam: Distortionfest. Maar ondanks dat het voor de buitenstaander misschien allemaal eender is, is het de organisatie vorig jaar toch gelukt voor de fans van ‘het harder werk’ twee echt verschillende programmeringen neer te zetten. Ook dit jaar lijken ze daar weer in te gaan slagen, en het lijkt ons tijd ‘het origineel’ eens wat nader te bekijken, want met Speedfest doet de organisatie nu al voor de achtste keer goede zaken in het streven Eindhoven ‘rockcity’ te houden.
Voor degenen die het nog niet helemaal snappen: onder de noemer ‘Speedfest’ wordt er een fijne dag met harde muziek georganiseerd die richting de hardcore en punk gaat, de volgende dag kunnen we sinds vorig jaar genieten van bands aan de metalkant van het spectrum. Hoewel de animositeit van weleer tussen de groepen vrijwel verdwenen is, is het voor de liefhebber toch wel fijn om deze zaken gewoon gescheiden te houden. Zodat je gewoon kunt kiezen voor dag 1 of dag 2. Als het je alsnog allemaal niets uitmaakt, ga je alsnog beide dagen. En laten we niet te gek doen: eigenlijk is er op beide dagen voor elke liefhebber wel iets te pruimen te vinden.
Eindhoven is voor velen in Nederland een beetje een vreemde stad, maar voor iemand die nu al dertien jaar in Rotterdam woont, gezellig herkenbaar als industriebolwerk. Geheel toepasselijk vinden beide evenementen in het Klokgebouw, een voormalig Philips bedrijfspand, plaats. Een flinke grote hal die gedurende die twee dagen geheel zucht onder de zware muziek. Er is weinig plek voor rust, maar daar komt men ook niet voor. De industriële uitstraling laat onverlet dat het allemaal vrij netjes geregeld is. Het is inmiddels gebruikelijk dat een festival redelijk wat soorten eten aanbiedt, maar bij eerste keer Speedfest ging viel snel op dat men ten opzichte van veel andere festivals heel goed voorzien was. Misschien niet het eerste waar je aan denkt bij een dagje hardcore luisteren, en niet de eerste levensbehoefte op zo’n dag, maar wel een erg prettige bijkomstigheid.
Speedfest wordt georganiseerd door de mensen achter de band Peter Pan Speedrock (PPSR), die zo hun persoonlijke stempel op de lineup van het festival weten te drukken. En het moet gezegd worden: dat doen ze best goed, een paar bekende grotere namen (waaronder PPSR zelf) maar men trapt niet in de val alleen maar voor de in het genre ‘makkelijkere’ bands te kiezen qua boekingen.
Naast Hatebreed, Peter Pan Speedrock, Agnostic Front en Anti-Nowhere League staan er nog bands als Vista Chino, Guana Batz en nog een heel stel die ook mij nog een stuk minder bekend voorkomen. De lekkere snerpende rock en metaal van Bullet en Valient Thorr zou ook zo op de volgende dag bij Distortionfest hebben kunnen staan, maar deelt met de meer hardcore scene weer het felle enthousiasme waarmee de bands doorgaans het podium proberen te slopen.
De mannen van PPSR zitten naast de organisatie van dit festival en het bemannen van de eigen band niet bepaald stil en lijken er op gebrand hun idee van ‘rockcity’ zo wijd mogelijk te verspreiden. Zo zitten ze inmiddels in nóg een band, Four Headed Dog met Roel Aben alias Dr. No en organiseren ze naast dit weekende doodleuk nog twee festivals: Klock Rock Orange en Beaverfest, waarvan de laatste in België plaatsvindt.
Met meer dan 1850 shows achter de kiezen lijkt Peter Pan Speedrock nog steeds niet moe van al het werk; volgend jaar komt men ook nog eens met een nieuw album. Uiteindelijk aan u als toeschouwer eerst maar eens de taak het komende weekend overleven, dat gaat namelijk nog een klus worden want er zijn drie podia en er is geen tijd voor pauze: dat wordt dus heen en weer rennen.
Overigens is uw redacteur van mening dat er weer gewoon dafjes op de poster moeten komen.
