Lieve kindertjes die thuis geen Dokter Corrie mogen kijken. Ik wil jullie graag wat vertellen. Kom maar even dichterbij zodat jullie het allemaal kunnen verstaan. Luister lieve kindertjes, pappa en mamma zijn in de war. Normaal gesproken hebben pappa en mamma altijd gelijk, maar nu even niet. Als het om Dokter Corrie gaat, hebben jullie ouders heel erg ongelijk. Knoop dat maar alvast in jullie oortjes.
Jullie moeten weten lieve kinderen dat jullie ouders religieus zijn. Dat is niet erg. Dat mag in dit land, ook al is er van die heilige figuur waarin pappa en mamma geloven, en waarover ze jullie allemaal merkwaardige verhalen vertellen, geen spat bewijs. Geeft niets. Pappa en mamma zijn verder helemaal vrij in geloven wat ze willen of vertellen aan jullie wat ze willen.
Maar als het om seks en seksualiteit gaat raken pappa en mamma een beetje in de war. Als het woord ‘piemel’ (dat is die lange slurf met veel haar die onderaan pappa hangt als hij gaat douchen) valt, weten pappa en mamma ineens niet meer wat ze moeten doen. En niet alleen als het woord ‘piemel’ valt. Er is echt een karrenvracht aan woorden waarvan pappa en mamma in de war kunnen raken. Als die woorden bijvoorbeeld ergens gedrukt staan. Of door iemand zoals Dokter Corrie worden uitgesproken.
Dat komt, kindertjes, doordat religies zijn ontstaan toen mensen een houvast zochten voor soms moeilijke menselijke onderdelen van het bestaan. De dood, rouw, verdriet, schaamte, pijn, geweld, macht en dus ook seks. Seks ligt zo diep verankerd in de menselijke natuur dat we niet zonder kunnen maar daardoor ook erg afhankelijk van seks zijn. En daar kunnen we heel onzeker van worden en soms weten we niet meer wat te doen met al die rare gevoelens.
Daarom besloten de bedenkers van religies om alles wat met seks te maken heeft volledig taboe te verklaren. Of volledig taboe: meestal mochten de pappa’s alles (zolang ze er maar niet over spraken) en de mamma’s helemaal niks behalve het braaf over zich heen laten komen, maar toch.
Alleen werkt dat natuurlijk niet zo. Mensen hebben hoe dan ook seksuele gevoelens, hoe vaak de religieuze leider of heilige figuur ook zegt of opschrijft dat het niet mag en ongeacht welke (eeuwige) straffen daar tegenover staan. Iets dat wel bestaat en toch taboe is, is een probleem. Helaas is zo’n probleem meestal ook een bron van frustratie.
Pappa en mamma zijn ook best wel gefrustreerd. Pappa voelt bijvoorbeeld dingen als hij het buurmeisje of zijn secretaresse ziet, of als hij naar Sunny Bergman-documentaires kijkt. Mamma droomt heel vaak van de buurjongen, maar dat is wel een heiden. En mamma weet ook dat er winkels bestaan waar ze rubberen voorwerpen verkopen die mamma graag eens in haar…eh…handen zou willen hebben. Maar dat mag dus niet.
Zelfs over gevoelens denken en fantaseren mag niet. Dat hebben pappa en mamma zo afgesproken. Of althans: iemand anders heeft dat voor pappa en mamma afgesproken, op gezag van weer iemand anders die waarschijnlijk nooit heeft bestaan maar voorgoed meent gezag te kunnen ontlenen aan stokoude geschriften.
Stel jullie maar eens voor dat alles wat jullie lezen in Nijntje automatisch waar is en automatisch een wet wordt, dat is wel zo’n beetje het idee.
Nou lieve kinderen, jullie begrijpen dat pappa en mamma daarom spastisch reageren op bijvoorbeeld Dokter Corrie. Want Dokter Corrie vertelt dingen aan jullie waarvan pappa en mamma liever hebben dat jullie die nooit te weten komen. Ook al weten pappa en mamma best dat dit onmogelijk is, zoals pappa ook best wel weet dat de gevoelens voor de buurjongen die hij deelt met mamma helemaal geen ziekte zijn of een afwijking.
Pappa en mamma zouden het liefste hebben dat de hele wereld wordt ingericht zoals iemand anders die zijn gezag ontleent aan heilige figuren die waarschijnlijk niet eens bestaan dat ooit graag zag. Dit betekent in de praktijk dat de wereld zo min mogelijk meningen, waarheden, feiten, wetenschap, literatuur, lol en genot bevat en dat vrijwel alles in het teken staat van propaganda ter meerdere eer en glorie van de heilige figuur (die waarschijnlijk niet bestaat).
Gelukkig zijn pappa en mamma wat die heilige figuren betreft inmiddels een minderheid in dit land. Een beetje zoals de mensen die nu tegen Zwarte Piet zijn ook een minderheid zijn. Vroeger was dat wel anders. Vroeger, toen pappa en mamma nog klein waren, waren dezelfde mensen die een beetje in de war raken van seksualiteit overal aan de macht en beheersten ze zelfs alle media.
Maar de mensen met grijze haren die nu elke dag roeptoeteren dat je niet zo kwetsend mag doen over andere culturen en specifieke religies zijn dezelfde mensen die vroeger zélf een zittende macht van in heilige figuren gelovende mensen die in de war raakten van seksualiteit kapot hebben gemaakt. Maar dat waren ándere heilige figuren en culturen dus toen mocht er wel gewoon worden gekwetst enzo.
Snappen jullie dat een beetje? Nee? Geeft niet, dat hebben meer mensen. Ook heel veel slimme volwassen mensen.
Waar het in elk geval om gaat is dat er helemaal niets mis is met Dokter Corrie. En dat er ook geen enkele reden is om spastisch te reageren als je het woord ‘piemel’ hoort. En als pappa en mamma zeggen dat Dokter Corrie niet meer mag bestaan dan moeten jullie voortaan maar tegen pappa en mamma zeggen dat pappa en mamma daar helemaal niet over gaan. Pappa en mamma moeten gewoon maar eens één keertje in hun leven leren dat niet de wereld zich aan hen moet aanpassen maar zij zich aan de wereld.
Dus de volgende keer dat pappa en mamma zeggen dat Dokter Corrie kapot moet, zeg je gewoon: “Er zit godverdomme toch gewoon een knop op die tv, of niet dan pik?”.
Snappen jullie dat?
Denk er om: al die dingen waarvan pappa en mamma willen dat jullie het nooit te weten komen, doen pappa en mamma zelf ook. Dat is sowieso de reden waarom jullie bestaan. Mochten jullie dat zelf willen voorkomen in de toekomst, vraag dan maar eens een keer aan Dokter Corrie wat een ‘condoom’ is.
Zullen jullie zien dat jullie op een dag enorm blij zijn zoveel van Dokter Corrie te hebben geleerd.
