De nu volgende column is niet kwetsend bedoeld. Ook niet perse grappig. Wel een beetje natuurlijk, maar ook weer niet té. Deze column staat dan ook in een columnesque context en is zuiver ironisch én satirisch van aard. Het is zeker niet bedoeld om mensen, groepen in de samenleving of minderheden bewust te kwetsen. In elk geval niet kwetsend om te kunnen kwetsen.
Ook wordt in deze column echt niet alles zomaar gezegd. Dat je in dit land mág zeggen wat je wilt betekent niet dat je het dus ook moét zeggen. Vandaar ook alvast excuses voor degenen die zich alsnog gekwetst voelen na lezing van deze column. Hetzij door overeenkomst met bestaande personen (puur toeval) hetzij door de inhoud van deze column (slechts een subjectieve weergave van de werkelijkheid zoals geobserveerd door één persoon, de columnist).
Sorry dus.
Alles wat eventueel mogelijk kwetsend zou kunnen zijn voor bijvoorbeeld minderheden of andere op welke wijze dan ook achtergestelde, danwel met de rug tegen de muur gedrukte groepen in de samenleving, is niet bewust zo gekozen of perse alleen tegen die specifieke groep gericht. Ook is het zeker niet zo dat de columnist de intentie heeft hele bevolkingsgroepen over één kam te scheren. Het is juist bedoeld om door middel van overdrijving en uitvergroting bestaande vooroordelen die leven binnen en over groepen in de samenleving een hak te zetten.
Pijnlijke grappen in deze column komen misschien bij sommigen hard binnen maar voor het merendeel van de lezers zijn deze grappen niet als kwetsend bedoeld. Het zijn eerder een soort ‘interne bedrijfsgrappen’, niet direct bedoeld voor een groot publiek. Het is dan ook zeker niet persoonlijk op de man/vrouw maar altijd ingebed in een satirische context die met name de boodschap of de consequentie van de gehekelde personen aan de kaak wil stellen, bij voorkeur doormiddel van (bijtende) spot.
Per definitie distantieert ThePostOnline zich van elke kwetsende inhoud in deze column, maar niet van de columnist. De weergegeven meningen in deze column zijn niet perse de meningen van ThePostOnline als geheel of van de medewerkers van ThePostOnline. Onze columnisten echter hebben de volledige vrijheid van meningsuiting, dus ook in hun specifieke, als zodanig aangeduide, ‘column’, een onderdeel van het journalistieke genre. Uiteraard schrijven onze columnisten op persoonlijke titel.
Uiteraard zijn wij ons ter degen bewust van heersende tegenstellingen, vooroordelen, polarisaties en diametraal tegenover elkaar gestelde ideologieën in deze samenleving. Wij trachten dan ook terughoudend te zijn met het slechts vertegenwoordiging van één specifieke mening en willen zoveel mogelijk een afspiegeling van de maatschappij zijn, opdat wij zoveel mogelijk bestaande ideeën kunnen vertegenwoordigen. Uiteraard proberen wij evenveel mannen als vrouwen aan het woord te laten en kennen wij beslist geen glazen plafond.
Columnisten worden door ons gevraagd vanwege hun kennis van zaken en hun vermogen op korte, puntige en vaak satirische wijze verslag te doen van datgene wat speelt in hun leefomgeving en de samenleving als geheel. Vanuit dat oogpunt is het terecht dat zij soms hard en scherp uit de hoek komen of soms uit de bocht vliegen. Maar tegelijk zijn onze columnisten allemaal mensen met een heel klein hartje, al ligt dat hartje nogal vaak op de tong.
De grappen die onze columnisten maken zijn vaker een methode om angst, zorgen of problemen een plek te geven en zeker geen symptoom van een vrijbrief om alles maar te zeggen, zoals men ondertussen doodnormaal is gaan vinden sinds Reinier Kist en nrc.next en natuurlijk dankzij die zogenaamde ‘Grondwet’, die belachelijke carte blanche om mensen oneindig tot in het diepst van hun ziel te kwetsen, middels haatzaaien vermomd als ‘satire’ of ‘kritiek’ (tegen bijvoorbeeld heilige figuren).
Wij streven naar het uiten van een vrije mening met inbegrip van fatsoensnormen, degelijke waarden, respect, een stukje tolerantie naar de ander toe en uiteraard naastenliefde en empathie. Wat duidelijk niet hetzelfde is als ‘je mening geven’, want juist daardoor raken mensen met elkaar in debat gekwetst.
Nogmaals onze excuses voor degenen die gekwetst zijn, ook namens de redactieraad. Extra excuses, en direct ons distantiëren van de column en de columnist, wanneer het gaat om mensen die gekwetst zijn door uitingen die eventueel als discriminerend danwel racistisch zouden kunnen worden opgevat.
(Uiteraard is dit alles beslist niet ironisch bedoeld, laat staan ridiculiserend maar zuiver ernstig. Voor een gesprek van mens tot mensen naar aanleiding van deze column kunt u tot 01:00 uur vannacht terecht bij onze pastoraal werkster Annabel Nanninga)