Sinds, pak hem beet, 1960 bestaat het ongeschreven recht om christenen te kwetsen. Christenen, zowel protestanten als katholieken, kon je niet hard genoeg aanpakken. Wilden christenen liever geen blote tieten op televisie, dan maakte je op kosten van de gemeenschap ‘volksverheffende’ programma’s met extra veel blote tieten. Wilden christenen liever geen gevloek horen of lezen dan liet je veel gevloek horen en drukte je extra veel gevloek af. Sowieso: christenen waren met hun kerk aan de macht, dus het was ordinair oorlog. Vrijdenkers versus de elite. Geen genade (dat is veel te christelijk).
Het recht om christenen te kwetsen bleek zelfs geen ongeschreven recht meer. Dankzij het in de kont neuken van een ezel door Gerard Reve mocht je ook van de rechter gerust christenen kwetsen. En ondanks het feit dat de huidige christelijke groeperingen graag zouden zien dat zulks alsnog wordt teruggedraaid, lijkt het er niet op dat de dode letter van de wet om religieuzen te beschermen ooit nog levend wordt. Of wederopstaat, om het maar even christelijk te houden.
Nee, het christendom, dát was het kwaad. Allereerst natuurlijk de kerk en de dominee, want dankzij kerk en dominee lag er een verstikkende deken van christenpolitieke correctheid over Nederland waardoor niemand vrij kon neuken, denken, expirimenteren, voelen en uiten.
Daarna was de Rooms-katholieke kerk het ultieme kwaad. Niet geheel ten onrechte, er werden daar nogal wat kindertjes misbruikt. Doe daar onderzoeksjournalistiek naar, publiceer zulks in NRC Handelsblad en je wordt op een gouden schaal door het land gedragen, overladen met journalistieke prijzen, terwijl het volk uit ’68 ‘Hosanna! Hosanna!’ jubelt en met palmbladeren zwaait.
Waar blijft eigenlijk dat journalistieke onderzoek naar misbruik en hypocrisie binnen, zeg, de islam?
Het was ook allemaal niet ten onrechte. Gerard Reve hád ook het volste recht God te beledigen. Je bent schrijver of je bent het niet. En de kinderen van de jaren zestig hádden ook het volste recht zich los te vechten van de tirannie der christelijke onderdrukking, godverdomme! Iedereen wil tenslotte neuken en zuipen en schelden en vloeken en genieten van het leven. Niets zo onmenselijk als de leugen van de religie.
Hup voor het recht om christenen te kwetsen! Hup voor het straffeloos godsdiensten schofferen! Hup voor de vrije meningsuiting!
Dat christenen pesten begon ergens in 1960. Het is nu 2013 en het duurt nog altijd voort. Ondanks het feit dat christenen een marginale minderheid zijn, kerk en dominee al lang geen macht meer hebben en de Rooms-katholieke kerk alleen in bejaardenenclaves in het zuiden des lands nog enige betekenis heeft. Meer dan 50 jaar van sarren, treiteren, pesten, haten, irriteren en oorlog voeren tegen inmiddels honderdduizenden gelovigen die daardoor diep zijn gekwetst en nog steeds is het niet klaar.
Nogmaals: terecht, prima, mooi, goed. Want vrijheid. Nederland, vrijland. Hullie geloven, zullie daar iets van vinden. Zo hoort dat en zo gaat dat in een democratie. Wie het niet bevalt schaft zijn eigen geloof maar af of verhuist naar een minder vrij land. Je hoeft het niet te zeggen, maar het mag wel. Aldus geschiedde.
Maar de winkels zijn tegenwoordig op zondag open, vloeken en tieten op televisie is alweer bijna camp zo normaal als het is geworden, het homohuwelijk heeft de zegen van Jezus en de kinderen van 2000 weten niet eens wat dat is, geloof.
Toen was daar ‘ineens’ het Zwarte Piet-‘debat’ (de loopgravenoorlog van de 21ste eeuw, de bewust aangezwengelde haat, een geplande coup van ‘verschillig’ Nederland). Toen kwamen de kwetsende grappenmakers. Toen kwam Gordon die iets zei over een Chinees: een Chinees die de ‘L’ inplaats van de ‘R’ uitspreekt. Er bestaat waarlijk geen Donald Duck, Suske & Wiske of wat dan ook aan kinderlectuurvermaak waarin Chinezen –niet– standaard om een ‘hele emmel Lemia flietsaus’ vragen.
Als Gordon ooit wat heeft gelezen, de kansen zijn klein maar toch, dan zijn het bovengenoemde strips. Daaruit leerde hij dat je best glappen ovel Chinezen mag maken.
Zoals hij ook ooit leerde dat je je als homoseksueel niets hoeft aan te trekken van christelijke waarden en normen. Christenen zijn toch een minderheid en hun macht is gebroken. ‘Doe lekker wat jij zelf wilt Gordon, het is een vrij land’. Geen christen die daartegen wat kan ondernemen. Gelukkig maar, vrijheid is een genot.
Ik schrijf nu over meer dan 50 jaar van haat tegen andersdenkenen (christenen). Hans Beerekamp, Bas Heijne, Freek de Jonge, Anja Meulenbelt, Marcel van Dam, Jack Spijkerman, Youp van ‘t Hek, Kees van Kooten, Wim de Bie, en zo nog duizenden en duizenden en duizenden klinkende namen van beruchte en beroemde babyboomers hebben daarbij gestaan, geknikt, gelachen en zagen dat het goed was.
Nogmaals: terecht. Want Nederland vrijland. Ik heb mijzelf ook beslist niet onbetuigd gelaten als het gaat om christenen kwetsen. Ik heb in mijn jeugd dan ook goed opgelet hoe bovengenoemde babyboomers dat deden. Jong geleerd, oud gedaan.
Maar waarom precies was een halve eeuw van grove kwetsende haat tegen christelijke andersdenkenden allemaal prima en is zo’n grap van Gordon ineens ‘narcistische haat’? Wél een prijs uitreiken aan wie het beste in een cartoon een Rooms-katholiek kan kwetsen maar als Gordon één grap maakt over Chinezen zo’n beetje het complete Nederlandse volk alvast de schuld geven van een nieuwe holocaust. En dan de ander van narcisme beschuldigen. Dit moet haast wel satirisch zijn bedoeld.
Teken een cartoon waarin een moslim wordt beledigd en tien man politie sleept je naar de cel. Teken een cartoon met daarin een Rooms-katholieke geestelijke die een crucifix in zijn anus heeft gestoken en je wint de Inktspotprijs. Christenen kwetsen is kortom prijzenswaardig, moslims kwetsen daarentegen strafbaar.
En ik al die tijd maar geloven dat hypocrisie iets typisch christelijks was. Dat was althans wat mijn leermeesters in het kwetsen mij altijd voorhielden.
Kunnen die hypocriete babyboomers, die nu als bereidwillige beulen proberen die ooit zo zwaar door hunzelf bevochten vrijheid van meningsuiting weer net zo potdicht te spijkeren als de door hun zo gehate christenen dat ooit deden, niet gewoon zelf óók even die Bijbel lezen?
Dan zouden ze die parabel van de splinter in het oog bij de ander en de balk in het eigen oog tenminste goed tot zich kunnen nemen.
Nu ze al spartelend liggen te verdrinken in hun zelf gegraven open riool van vrije meningsuiting en het recht om te kwetsen zouden ze daar nog veel plezier aan kunnen beleven.
