Afgelopen donderdag stond er een artikel in De Volkskrant waarin Yernaz Ramautarsing stelde dat er sprake is van linkse indoctrinatie op de Nederlandse universiteiten, in het bijzonder aan de UvA. Volgens hem is dit verwerpelijk: ‘We betalen schoolgeld voor onderwijs, niet voor propaganda’.
Voor mij was deze tekst een feest der herkenning. Als scholier op de middelbare- en zelfs basisschool viel me al op dat haast alle docenten duidelijk linkse standpunten aannemen en dat is als UvA-student niet veranderd.
Laat ik eerst nog even vooropstellen dat ik vind dat er in principe helemaal niks mis is met linkse standpunten en ik zou mezelf dan ook niet als rechts omschrijven. Wel vind ik het belangrijk dat er in het onderwijs op een objectieve manier naar onderwerpen moet worden gekeken en niet vanuit een politieke gedachte.
Mijn eerste herinnering van een overdreven politiek gekleurde docent was al in groep 7 van mijn basisschool. Zoals iedere vrijdag keken we met de hele klas naar het Schooltv-weekjournaal. Een onderwerp was dit keer een aanval die Amerika uitvoerde op Irak of Afghanistan. Aangezien dit al enkele tijd geleden is weet ik niet meer exact wat er afspeelde. Wat ik wel nog herinner is de reactie van mijn lerares op dit nieuwsfeit. Haar woorden waren namelijk ‘ach zo kennen we de Amerikanen hè?’. Toen al vond ik dit een wonderlijke uitspraak aangezien ik niet met zulke anti-Amerikaanse sentimenten was opgevoed.
Eenmaal aanbeland op de middelbare school kreeg ik nog meer anti-Amerikaanse ‘informatie’ binnen. Bij het vak aardrijkskunde werden in de onderbouw films getoond van de Amerikaanse filmproducent Michael Moore. Eén van die films is Fahrenheit 9/11. Moore bekritiseert in deze film de pogingen van de Bush-regering om Bin Laden op te pakken na 9/11 en het starten van de oorlog in Irak. Al met al is het zeer anti-Amerikaanse propaganda die bovendien grotendeels berust op onwaarheden. Ik vond het toen al kwalijk dat de desbetreffende docente deze film liet zien aangezien scholieren docenten overal het algemeen zien als personen die de wijsheid in pacht hebben en dus makkelijk dit soort denkbeelden overnemen.
Nog erger vond ik dat dit gebeurde zonder nuancering of weerlegging door middel van het tonen van een andere film. Naast dat er sprake was anti-Amerikanisme werd er door deze docent ook op het gebied van de opwarming van de aarde een vrij ongenuanceerd beeld geschetst. Zo was ook An Inconvenient Truth van Al Gore verplichte kost. In deze documentaire deelt Gore zijn ongerustheid over klimaatverandering en het bagatelliseren ervan door politici. Veel van de zogenaamde ‘feitjes’ die Gore hier presenteert zijn op zijn minst discutabel. Daarom werd er een jaar na An Inconvenient Truth een kritiekfilm hierop uitgebracht waarin een aantal misstanden in Gores film werden aangekaart. Dat deze film, The Great Global Warming Swindle, dan weer niet werd vertoond op school leidt er toe dat leerlingen niet zelf een mening kunnen vormen over dit soort kwesties en dat ze in plaats daarvan worden gedwongen om letterlijk de opinie van hun docent over te nemen.
Dit jaar ben ik begonnen aan mijn bachelor Europese Studies aan de UvA. Hier hoopte ik meer objectiviteit en nuancering te vinden in het onderwijs. Tot nu toe is dit echter geenszins het geval. Een aantal weken geleden overkwam mij namelijk het volgende tijdens een werkcollege van het vak Keerpunten in de Moderne Europese Geschiedenis:
het onderwerp, ‘de Holocaust’, was veranderd naar ‘de huidige problemen tussen de Palestijnen en Israël’.
Tijdens deze discussie uitte mijn docent een aantal anti-Israëlische standpunten, waarop ik reageerde door te zeggen dat de situatie wel wat genuanceerder ligt. Mijn docent was het hier echter niet mee eens en gaf me ook nog even na dat ik ‘me wel moet realiseren dat de UvA een links-progressieve universiteit is’.
Deze gebeurtenissen waren zeker niet de enige keren dat ik mee heb gemaakt dat een docent zijn of haar linkse ideeën oplegde aan de leerlingen. En als ik zo eens kijk op de door Ramautarsing opgerichte Facebook-pagina ‘Linkse indoctrinatie op mijn universiteit’ ben ik ook zeker niet de enige, getuige de ruim 2100 likes en vele ingezonden incidenten.
Docenten in het hele onderwijs moeten beseffen dat hun taak ligt in het aanmoedigen van leerlingen om hun eigen mening te vormen en ze niet te overtuigen van hun eigen linkse, rechtse, progressieve, liberale of conservatieve mening.
