Met interesse volg ik het nieuws over de problemen omtrent huisvesting van ex- gedetineerde pedoseksuelen. Een lastig thema; burgemeesters willen extra bevoegdheden, zodat ze ‘pedofielen’ kunnen dwingen om zich aan de regels te houden. Volgens Bernt Schneiders, burgemeester van Haarlem en voorzitter van het Nederlands Genootschap van Burgemeesters is dit hard nodig, zo valt te lezen in het artikel Burgemeesters moeten extra bevoegdheden krijgen bij veroordeelde pedofielen.
“Je ziet de laatste tijd vaker dat pedofielen vinden dat ze op onterechte manier behandeld worden. Ze dragen dat dan uit door bijvoorbeeld niet mee te werken met de voorwaarden die de reclassering of een burgemeester heeft opgelegd. In dat soort situaties moeten burgemeesters extra bevoegdheden krijgen waarmee ze meewerking af kunnen dwingen”, aldus Schneiders.
In het artikel worden twee voorbeelden genoemd, waarbij extra bevoegdheden wenselijk geweest zouden zijn. Ten eerste, de demonstraties in Deventer. In september verjoegen woedende Deventenaren twee pedofielen, op grond van hun ‘pedofiel zijn’. Als tweede komt een probleem van de Enschedese burgemeester aan bod. Hij zit in zijn maag met een vrouw die aan het eind van haar TBS- periode zit. Ze had geprobeerd zichzelf en haar kinderen van het leven te beroven. Het is niet wenselijk dat zij terug keert naar Enschede.
Het Nederlands Genootschap van Burgemeesters lijkt het niet zo nauw te nemen met de begrippen ‘veroordeeld’ en ‘pedofiel’. In beide voorbeelden betrof het geen ‘veroordeelde pedofiel’. Mij rijst de vraag waarom er gekozen is voor de, in mijn ogen, misplaatste titel. Bij een poging om de wet te veranderen is het van het grootste belang dat er zuiver gekeken wordt naar de werkelijke problematiek. Uitgaande van dit artikel is er van zuiverheid geen sprake.
“Pedofielen vinden de laatste tijd vaker dat ze op onterechte manier behandeld worden”, is een interessante uitspraak. Graag zou ik ‘de cijfertjes’ willen zien, die deze uitspraak ondersteunen. Ook ben ik nieuwsgierig naar de argumenten van die pedofielen, die worden namelijk in het artikel niet genoemd. Hoe overtuigd zijn die burgemeesters van hun gelijk? Hoe kritisch zijn ze naar hun eigen handelen? De dubieuze titel en het onjuist gebruik van het woord ‘pedofielen’, wekken niet de indruk van zorgvuldigheid en deskundigheid.
Toen ik het artikel las moest ik denken aan een ander maatschappelijk probleem, namelijk dat van pesten op scholen. Een goede schoolmeester zal pestgedrag bespreken in de klas. Hij zal duidelijk maken hoe vervelend het is om gepest te worden en hoe belangrijk het is, dat iedereen plezier heeft en erbij hoort. Samen met de kinderen zal hij opzoek gaan naar oplossingen; regels opstellen, uitleg en verantwoordelijkheid geven. De goede schoolmeester zal nooit tegen de gepeste zeggen: “Je bent ook een beetje vreemd en anders. Ga maar op dat andere plein spelen, daar hebben kinderen geen last van je.”
Ik krijg het gevoel dat burgemeesters er teveel op uit zijn om ‘de klas’ te vriend te houden. “Als we maar meepraten en begrip tonen voor de aversie en het vooroordeel, dan blijft het volk rustig.”
Het gaat in dezen niet om rechtvaardige oplossingen, maar om het ‘zoethouden’. Natuurlijk kan het zo zijn, dat het gepeste kind een probleem heeft. Er zijn deskundigen die dat kunnen onderzoeken en analyseren. Er zal alles op alles gezet worden om het kind binnen de school te laten functioneren. Deskundigen bewaken de grens en kunnen uiteindelijk besluiten dat het kind beter af is op een gespecialiseerde school. Een deskundig besluit.
Bij een gemeente zou het op vergelijkbare wijze moeten werken. De deskundigheid is (hopelijk) te vinden binnen de forensische psychiatrie. Zij kunnen een inschatting maken van het recidive gevaar van de zedendelinquent. Van hen mag verwacht worden dat ze een risicoanalyse en een plan van aanpak maken, gebaseerd op feiten, verkregen uit wetenschappelijk onderzoek. De rol van de burgemeester is vergelijkbaar met die van de schoolmeester.
De burgemeester als algemeen bestuurder in dienst van de burgers, inclusief ‘vreemde eenden’. Specifieke interventies op individueel niveau vallen buiten zijn deskundigheid. Een burgemeester is nodig om het grote geheel te managen. Daarbij hoort ook kennisoverdracht. Kennis verkregen van deskundigen, die over gedragen wordt aan burgers.
Burgemeesters: laat u niet leiden, laat u voorlichten en neem de leiding!
Wegens voor de hand liggende gevoeligheden omtrent dit onderwerp is dit artikel onder pseudoniem geplaatst. De echte naam van de auteur is bij de redactie bekend.
