Ik word de laatste tijd een beetje wee van Giel Beelen. Kent u Giel? Marskramer in muziek en overal te zien. Bijvoorbeeld in de De Wereld Draait Door, bij zijn grote vriend Matthijs, die hij met zijn draaitafeltje bedient van de laatste trends, waar Van Nieuwkerk geen weet van heeft. Dus Giel verrast Matthijs, maar wellicht wordt u thuis ook geprikkeld door de suggesties van de kleine, bevlogen radioman.
Giel was vroeger heel stout op de radio. Dronk zich lam voor de microfoon om te kijken wat alcohol met je doet, liet zich oraal bevredigen door een callgirl en riep monter in de Microgids van de KRO, dat Mein Kampf van Adolf Hitler het meest indrukwekkende boek is dat ie ooit gelezen heeft.
En ja, dan word je ontslagen, en dus beroemder. Maar ere wie ere toekomt, Beelen won ook veel prestigieuze radioprijzen zoals de Marconi Award, de Zilveren Radioster en last but not least de Zilveren Reiss Microfoon. Giel kan dus wel wat.
Beelen is ook de grondlegger van Serious Request, de aftrap was woensdagavond te zien bij BNN. Drie DJ’s, of liever gezegd drie martelaars, laten zich opsluiten in een glazen huis om te collecteren voor een goed doel. De eerste keer, in 2004, was dat voor de ontberingen die mensen lijden in Dafur. De komende zes dagen is de opbrengst bestemd voor kinderen die wereldwijd aan diarree overlijden, naar schatting zo’n 800.000 per jaar.
Onder een erehaag van trouwe en uitzinnige fans zochten Beelen en zijn radiocollega’s Coen Swijnenberg en Paul Rabbering moeizaam hun weg naar het glazen huis. Zwaar gebukt onder de missie die komen ging. Zes dagen lang zonder eten maar vooral zonder vriendin, want dat laatste gemis hakt er voor de mannen het meest in, lieten ze voor de aftrap nog even weten.
Op mijn netvlies verscheen een beeld van geketende, ongeschoren gevangenen in Guantanamo Bay of nog veel verder terug, uitgemergelde gevangenen achter het prikkeldraad van Srebrenica. Als ik naar de getergde hoofden van de drie uitverkoren DJ’s kijk, doen ze bepaald niet onder voor hun lotgenoten uit het verleden.
Voor de goede orde, ik heb niks tegen acties waar andere mensen beter van worden, maar wel met één belangrijke restrictie: stel je vooral nederig op, maak jezelf ondergeschikt aan het doel waarvoor je gaat en houd in godsnaam op met het etaleren van triviale heroïek. Giel Beelen is de architect van misplaatst martelaarschap, ter eer en glorie van zichzelf.
Eric Corton is zo’n beetje de enige, empathische vader van Serious Request. Hij trekt er in ieder geval nog op uit met de camera om daadwerkelijk een kijkje te nemen in de getroffen gebieden, waar de wc, een gat in de grond met een deksel die niet past, iets te dichtbij de keuken ligt, wat leidt tot fatale besmetting door vliegen.
Corton reisde af naar Burundi waar ernstig behoefte is aan zeep, schoon water en toiletten om 2200 kinderen per dag, dat zijn 70 schoolklassen, te behoeden voor sterfte.
Ook turner Epke Zonderland, een Fries en afkomstig uit Leeuwarden, waar het circus van Serious Request dit jaar is neergestreken, stond woensdagavond voor een onmenselijke opgave, die diep door zijn ziel sneed. Hij was degene die dit jaar de deur van het glazen huis op slot mocht doen, waarna de drie helden achter de microfoon gedoemd waren tot pure isolatie, met alle geestelijke gevolgen vandien. Stichting Korrelatie is zes dagen standby, heb ik me laten vertellen.
En als je je meisje van thuis mist, zorg je tijdens de eerst nacht in het glazen huis natuurlijk voor een substituut in de vorm van een ‘lekker wijf’, en wie wil dan niet vergezeld worde door actrice Anna Drijver? Anna had het ook even moeilijk, want zij moest kiezen tussen deelname aan het Groot Dictee of tijdelijke, eenzame opsluiting met drie heren. ‘Kun je dat wel aan’ vroeg Sophie Hilbrand aan de eerste gast van de eerste nacht van Serious Request.
Anna stond haar mannetje heus wel, liet ze weten, want ze had ook wel eens een schoolkamp meegemaakt.
En als ik het zo inschat, hoogstwaarschijnlijk niet in het geteisterde Afrika. Net zomin als Giel, Coen en Paul.
