Een paar weken geleden werd ik gewezen op de Discovery serie “Naked and Afraid”, waar moderne mensen een wedstrijdje van de sterkste aangaan met Moeder Natuur. Zoals oermens ook eeuwenlang moest opboksen tegen de elementen van de natuur.
In de serie doen ze dat na. Twee mensen van verschillend karakter worden door de producers in de wilde natuur gedropt.Ze moeten binnen een bepaalde termijn een traject afleggen en ondertussen zien te overleven met eten, drinken, warmte en een bed. Dat bouwen en verbouwen ze natuurlijk allemaal zelf, want ze mogen slechts één voorwerp meenemen uit de moderne tijd. Dat voorwerp moeten ze gebruiken tijdens hun overlevingstocht. Na een korte kennismaking worden ze losgelaten op verschillende plekken: een stel moet bijvoorbeeld overleven in de jungle, een ander stel op een onbewoond eiland en een volgend stel in de ruige woestenij.
Ze worden vergezeld door een cameraman en een geluidstechnicus, maar die mogen alleen ingrijpen in noodsituaties. Na verloop van tijd komen er wel mensen bij, maar de groep blijft bestaan uit een gelijk aantal mannen en vrouwen. De mannen en vrouwen zijn volslagen onbekenden voor elkaar en… ze zijn naakt. Poedelnaakt. Helemaal naakt. De oermens droeg immers ook geen Levi Straus spijkerbroeken, Frank Rijkaard ondergoed, modieuze avondjurken of Gucci schoenen.
Het is een interessant gegeven: een man en een vrouw moeten naakt zien te overleven op een onbewoond tropisch eiland, in de keiharde jungle of in de meedogenloze woestenij. Interessante televisie. Het idee dat acteurs en actrices naakt zijn trekt kijkers. Veel kijkers. Vooral als de naakte mensen op zich doodgewone mensen zijn, zoals je die je iedere dag op straat tegen zou kunnen komen. Geen Hollywood sterren die hun lichaam elk jaar zes keer laten verbouwen of bijna niets eten omdat ze anders te vet denken te worden en een vet lichaam levert nou eenmaal geen 20 miljoen dollar per film op.
Maar helaas… Het blijft wel Amerikaanse televisie. Daar kijkt een strenge waakhond mee en die toetst de beelden aan de wet. Aan de wet van de streng religieuze belangengroepen zoals de katholieke kerk, want die hebben bepaald dat een naakt lichaam aanstootgevend is. Twee blote borsten en een penis in beeld en de streng religieuze waakhond bepaalt al dat de serie naar de hele late avond moet worden verplaatst of helemaal niet mag worden uitgezonden. Dat zou een strop zijn voor de producenten, want die zijn gebaat bij zoveel mogelijk kijkers want dat levert adverteerders en dus veel geld op.
Kleine kinderen zouden wel eens kunnen schrikken van die naakte mensen, bepalen de religieuze belangengroepen… euh… bepaalt natuurlijk de televisiewaakhond in de VS. Religie speelt nog altijd een belangrijke rol in de Amerikaanse maatschappij. Kijkers die naar de serie kijken om daar een paar naakte mensen door het beeld te zien hobbelen komen dus bedrogen uit: De acteurs zijn weliswaar naakt, maar voor de kijker hebben ze alles nog gewoon aan. Een groot deel van het naakte lichaam is namelijk wazig gemaakt. Vooral de geslachtsdelen. Er is niks te zien! Een commentaarstem roept wel dat de acteurs naakt zijn, maar alleen aan de billen is dat zichtbaar.
De titel Naked and Afraid is dus volkomen misplaatst en dient per direct te worden vervangen door Afraid to be naked. Als je naakte mensen in beeld brengt, breng ze dan ook echt naakt in beeld. Verschuil je niet achter mogelijke protesten van religieuze belangengroepen. Als je aan een dergelijk project begint, dan weet je waaraan je begint en dan weet je ook waarom mensen kijken: ze willen naakte mensen zien. Billen, borsten en een penis. Dus je moet een naakt lichaam gewoon in vol ornaat in beeld brengen. Helemaal naakt. Gewoon poedelnaakt, zoals naakt is bedoeld. Als je als producent niet wilt dat mensen afhaken dan breng je alles in beeld en dan laat je niets van dat naakte lichaam wazig. Scheelt ook weer kijkers en dus adverteerders en dus reclame inkomsten.
U leest het al: de auteur van Hotel vol Verlangens is een warm pleitbezorger voor het naakte lichaam. Maar diezelfde auteur houdt zijn hart vast voor de naakte datingshow van Reinout Oerlemans en de de naakte Lingo Show van Lucille Werner. Allebei later dit jaar op de Nederlandse televisie te bewonderen. Naakt scoort en dus zullen de kijkers aan de buis gekluisterd zitten. “Nu gaan we lekker naakte mensen kijken!”, denken de kijkers. “Dat wordt scoren!”, denkt Reinout Oerlemans. Maar mensen die zich nu al verheugen op de blote borsten van Lucille Werner zullen bedrogen uitkomen.
Ook de kandidaten zullen tegenvallen. Zowel bij de show van Oerlemans als die van Werner. Iemand die een leuk lichaam heeft om naar te kijken gaat dat niet in vol ornaat op de Nederlandse televisie tonen, dus zal zich ook niet gaan opgeven voor die show. Maar ook bij deze shows zullen waarschijnlijk de geslachtsdelen angstvallig onder een wazig beeld worden verborgen, want Lingo staat geprogrammeerd op de vooravond en dan zijn de kleine kinderen nog op. Naakt is immers aanstootgevend voor kleine kinderen, vinden ook religieuze belangengroepen in Nederland… euh, de televisiewaakhond in Nederland natuurlijk.
Diezelfde religieuze belangengroepen hebben er dan weer geen enkele moeite mee als die kleine kinderen de meest wrede videospelletjes mogen spelen op hun spelcomputer, waarin ze iedere drie seconde op de meest wrede manieren hun tegenstander mogen neermaaien. Maar twee blote borsten en een penis moeten worden vervaagd van de nog immer streng religieuze televisiewetten. Ook in Nederland. Het is overigens nooit wetenschappelijk bewezen dat kinderen trauma’s kunnen overhouden na het zien van een naakt lichaam. Waar zouden kleine kinderen zou eerder een trauma aan overhouden: aan het doodschieten van een mens of het kijken naar een paar mooie blote borsten?
Maar ja… wie durft er buiten de gebaande paden te lopen..?
Paul Henriquez is auteur van Hotel vol Verlangens
Beeld: Shutterstock
