Geitengezeik, dat is het eerste wat we zien en het enige wat we de rest van deze aflevering Boer Zoekt Vrouw krijgen. Het zal wellicht iets te maken hebben met het aantal vrouwen dat je maximaal tegelijk in één boerderij kunt stoppen. Te veel vrouwen bij één vrijgezelle boer, daar komen gewoon problemen van. Zo heeft iedere boer zijn eigen problemen, geitengezeik en liefdesperikelen.
Jan bijvoorbeeld. Hij zoekt een vrouw met pit. Er is natuurlijk maar één manier om de watjes te onderscheiden van de echte vrouwen: kleiduifschieten. Een diepgaand gesprek, daar houdt Jan immers niet van. Het leven draait nou eenmaal om de praktische zaken. Hij heeft al drie lekkere chicks, dus waarop ze nu nog geselecteerd moeten worden, zijn de praktische zaken. Een lastige keuze. Gaat hij voor de precieuze Claire die haar carrière al heeft uitgestippeld in Canada. Wordt het enge Florence, die een perfecte scherpschutter blijkt te zijn. Of toch stille Judith die zichzelf liever wegcijfert omdat het best kan dat Jan die andere meiden leuker vindt, maar wel altijd lekkere nootjes op tafel zet. Omdat Florence het mist praktisch lijkt, mag zij haar spullen pakken. Met een liefdevolle “Nou doei he!” wordt ze uitgezwaaid. Terug naar de orde van de dag dan maar. Wie wil er wat drinken en wat nootjes? Het is immers geen feestje zonder nootjes!
Aletta houdt niet van gezeik. Het moet allemaal gewoon simpel en snel gaan. Het is vooral niet de bedoeling dat iemand zich bemoeit met het maken van de Yoghurt. Kom eigenlijk maar liever gewoon niet te dichtbij. Want als Aletta dan ergens écht geen zin in heeft, dan is het wel liefdesgezeik. Koen doet een dappere poging. Hij probeert een intiem gesprek aan te knopen, want hij zou dus best zijn deur naar liefde open kunnen zetten. Maar als die deur eenmaal open staat, dan is het moeilijk om die te sluiten. Koen wil gewoon graag dat Aletta weet dat hij verliefd op haar kan worden, maar ze zal wel iets moeten geven van zichzelf. Als hij iets wil, dan kan hij het krijgen. Aletta slaat zijn deur keihard dicht in zijn gezicht. Ze gelooft immers helemaal niet in hoteldebotel verliefdheid. Liefde is maar gedoe. Dat gaat uiteindelijk natuurlijk gewoon allemaal van haar netto werktijd af.
Ook Johan heeft het zwaar. Hij heeft drie totaal verschillende types binnengeharkt. Hij heeft de onzekere Ingrid die zijn boerderij inmiddels begint te zien als ‘kamperen van het ergste soort’. Dan is er de tweede Ingrid die als een moeke over het erf paradeert. Moeke Ingrid zie je alleen koffie inschenken en pannenkoeken bakken en ze bemoeit zich overal mee. Dat bemoeien is eigenlijk alleen maar zeuren. Zeuren bij de geboorte van een kalf en zeuren over de verstopte wc. Maar als het er op aan komt, blijft ze liever op veilige afstand staan kijken hoe de anderen het riool ontstoppen. Haar handen gaan niet in de bagger hoor! En dan is er nog Barbara. Tevergeefs probeert zij Johan wat bij te brengen over relaties. Dat het geven en nemen is en dat ook zij wel eens een andere knuffel wil dan alleen die van de hond. Zoals we inmiddels gewend zijn van Johan, haalt hij gewoon zijn schouders op. Het zal Johan een zorg zijn. Voor hem is het allemaal onbekend terrein. Doe niet zo moeilijk mens en haal gewoon nog een kopje koffie voor me. Vergeet de melk niet.
Wim heeft één diepgeworteld probleem: Janne. Janne is niet alleen ongeduldig, ze houdt ook ontzettend van zeuren. Daarbij heeft ze één onderwerp als favoriet gebombardeerd: de jacuzzi. Voor Evelyne is dit een brok ergernis. Maar eigenlijk ergert Evelyne zich overal aan. Wim daarentegen, lijkt Janne wél interessant te vinden. Hij besluit haar in ieder geval even apart te nemen voor een mooi gesprekje over de bloemetjes en de bijtjes. Iets waar Janne uiteraard in haar ongeduld, absoluut niet op zit te wachten. “Als je wat te zeggen hebt tegen mij alleen, doe het dan ook”. Janne wil weten waar ze staat. Maar Janne wil eigenlijk gewoon weten hoe het zit met die J-A-C-U-Z-Z-I!!! Als Wim zijn eigen stampertjes even laat werken dan weet hij ook wel dat het verstandiger is om Janne naar huis te sturen. Nooit meer over gevoelens praten en geen jacuzzi’s bouwen. Win win!
Jos bevindt zich in heel ander vaarwater. Hij heeft nog steeds control freak Willemijn op zijn boerderij rondlopen. Die meid heeft nog steeds haar melkflater niet verwerkt en raakt er niet over uitgepraat. Omdat het haar zo ontzettend dwars zit moeten de andere meiden boodschappen doen zodat zij kan proberen Jos te overtuigen dat zij heus wel andere kwaliteiten heeft. Dat hoef je tegen Jos geen twee keer te zeggen. Laat maar zien dan! Zo staan de meiden een voor een met hun arm in het achterste van een van Jos zijn koeien een baarmoeder terug te duwen. Koeienangst of niet, Willemijn zal alles in de strijd moeten gooien om aan de strenge eisen van Jos te voldoen. Tevergeefs! Het is natuurlijk gewoon een zakelijke deal die gesloten moet worden. En dus wil Jos graag
“bij deze bekend maken dat Willemijn naar huis moet”. Wat kan liefde toch mooi zijn.
