Landen met grenzen en regeringen zijn zó 1815. Anno 21e eeuw is dat systeem enorm achterhaald. Wij leven niet meer in een groep, wij zijn einzelgängers met sociale media ter beschikking. Wij zijn niet meer bereid te sterven voor het vaderland, wij zijn individuen. Wij vallen niet meer voor totalitaire regimes, wij zijn individuen!
Zo, tot zo ver mijn speech die de geschiedenisboeken in moet gaan. De boodschap is eenvoudig: onze generatie verdient volledige soevereiniteit. Men moet zich niet laten onderwerpen aan een dure regering, maar het heft in eigen handen nemen. Roep allen je eigen land uit! Verklaar je onafhankelijk!
Belastingen betalen? Ho maar! In een vrije toekomst zoals ik die voor mij zie, verrichten wij alles zelf. En wat wij niet kunnen (zoals infrastructuur aanleggen, je land beschermen tegen terroristen, etc.) besteden wij uit aan een bedrijf, in ruil voor betaling. Zo bepaal jij zélf je belasting.
Een stuk land onafhankelijk verklaren is echter niet zo gemakkelijk als gedacht, dus daarom bij dezen een handleiding ‘Hoe sticht ik mijn eigen staat?’ Komt ‘ie:
Eind 1933 ondertekenden een groot aantal landen de verklaring van de Conventie van Montevideo, waarin beschreven staat waaraan een land moet voldoen om een land te zijn. Artikel 1 start direct met de vier belangrijkste voorwaarden. Een land moet voldoen aan een permanente bewoning van meer dan één persoon (je gezin), een vast territorium (je huis), een regering (opnieuw je gezin) en last but zeker not least de capaciteit om relaties te onderhouden met andere landen (mailtje naar ambassades). Als je niet aan een vaste populatie van minimaal twee personen kunt voldoen, is het ook mogelijk om paspoorten aan mensen van buitenaf te verschaffen. Jij bent immers de baas.
Altijd al een directe democratie willen opzetten, of juist een corrupte dictatuur willen beheren? Dat kan! Als hoogste meneer of mevrouw van je land kun jij het land organiseren zoals jij wilt. In deze stap benoem je jouw ministers en schrijf je een grondwet. Vergeet bovendien niet om een naam voor het land te bedenken. Laat je creativiteit spreken en formuleer de wetten die jij jezelf op wil leggen.
Een vlag, een volkslied, een wapen, een munt en zelfs een cultuur. Een natie is niet af zonder een identiteit. Natuurlijk is het mogelijk om de Nederlandse taal over te nemen, maar je kan ook het Engels, Arabisch of Esperanto invoeren. Voor taalvirtuozen is het tevens mogelijk om een eigen taal te creëren. Met het oog op toerisme kan het verstandig zijn om jouw land uniek te maken. Vergeet immers niet dat er miljarden andere landen kunnen opstaan! In een grenzeloze wereld, maar toch vol met micronaties, is het belangrijk om je te onderscheiden.
Steek een vlag op het hoogste punt van je land en lees een daverende speech voor. Vanaf dat moment heb je een eigen land. De kans is groot dat je door buurlanden voor gek wordt verklaard, maar dat maakt je niet klein. Start een oorlog of ga in gesprek. Vanaf dit moment begint namelijk de diplomatie. Het is de taak van de minister van Buitenlandse Zaken om diplomatieke relaties op te bouwen met je buren. Stuur een brief met een custom made postzegel of ga op bezoek. Een diplomatieke relatie is pas af als je een ambassade mag openen in een ander land.
Bewijs dat je volledige soevereiniteit aan kan! Wellicht is het mogelijk om stukken land te veroveren, als je durft. De Nederlandse regering zal voorlopig je onafhankelijkheid ontkennen door blauwe belastingbrieven te blijven sturen. Laat je niet kennen! Stuur ze retour. Jij bent hier de baas.
Succes!
