Het is weer februari. Zo’n maand waarin ik het liefst een winterslaap houd. Ieder jaar word ik weer ruw met m’n neus op de keiharde feiten gedrukt. Kerst en Oud & Nieuw lijken alweer een eeuwigheid geleden en alhoewel ik in een paar dagen tijd zonder enige moeite mijn halve bankrekening heb weten te plunderen, duurt het nog zeker maanden voordat dat gat weer gevuld is.
Een volgende vakantie lijkt ook nog ver weg. Terwijl mijn broertjes alweer druk aan het aftellen zijn naar de voorjaarsvakantie, duurt het bij mij nog tot juli voordat de eerstvolgende vakantie aanbreekt. Maar dan komt gelukkig die ene zaterdagmorgen waardoor ik mijn februarihaat eventjes vergeet: de tickets voor Lowlands gaan in de voorverkoop. Met duizenden andere Lowlandsveteranen zit ik veel te vroeg voor mijn laptop in drie verschillende browsers non-stop op F5 te drukken in de hoop een kaartje te bemachtigen.
En dan komt 2 uur later dat ene geluksmoment dat februari met zich meebrengt: YES… Ik heb een kaartje voor Lowlands bemachtigd! Dan zit de stemming er goed in. Misschien is Rock Werchter ook wel leuk. En ja hoor, zo gezegd zo gedaan. Na twee fantastische dagen waarbij ik de watergevechten in de toilethokken, de free hugs op het festivalterrein en de vele nachtelijke dansuurtjes al in m’n hoofd afspeel, komt dan toch de keiharde februariteske realiteit aankloppen: daar sta je dan bij de supermarkt zonder saldo op je pinpas.
Komt je dit bekend voor, de bankroet in februari? Ik heb er ieder jaar opnieuw last van en met mij vele andere jongeren. Toch is deze jongerenproblematiek best makkelijk te voorkomen. Ieder jaar laten wij jongeren namelijk zo’n 78 miljoen euro aan belastinggeld liggen. Dat komt neer op zo’n €250 per persoon. Als je werkt betaal je namelijk belastingen en sociale verzekeringen die op je loon worden ingehouden en jongeren betalen vaak teveel aan belastingen die je allemaal kunt terugvragen bij de Belastingdienst.
Nu moet ik bekennen dat ik twee jaar geleden voor het laatst een poging gewaagd heb. Ik had mezelf welgeteld een uur gegund om dat eventjes te regelen via de computer. Na 5 minuten heb ik de strijd opgegeven. Want ja, waar had ik mijn loonstrookjes ook al weer gelaten? En dat wachtwoord van m’n DigiD? Enige troost is gelukkig dat ik weet dat zeker de helft van alle jongeren net zo slordig is als ik. Maar ja, toch zou ik het wel fijn vinden als ik van mijn zuurverdiende belastingcentjes een weekendje festival kan bekostigen.
Gelukkig is er voor alle sloddervossen die hun loonstrookjes onderin de la gevonden hebben een hele fijne oplossing: FNV Jong vult de belastingformulieren voor je in! Helemaal gratis en voor niks. Oke, er is één voorwaarde. Dat je eventjes lid wordt. En de kosten van zo’n lidmaatschap heb je zo weer terugverdiend met je belastingcentjes. En je krijgt er heel veel liefde, belangenbehartiging én belastinggeld voor terug. Win-win situatie toch? Zo. En nu ga ik weer door met m’n winterslaap. Rond maart kom ik er wel weer een keertje uit.
Dit artikel is geschreven door Marjelle Boorsma, zij is bestuurslid bij FNV Jong.
FNV Jong is de jongerenbond van de FNV. Wij zijn een belangenorganisatie voor en door jongeren. Dit betekent dat jij als jongere het voor het zeggen hebt zodra je lid wordt. Wij komen op voor jouw belangen en geven je tips over werk, rechten en plichten, stage, solliciteren en geld. Je kunt je nu rechtstreeks aansluiten bij FNV Jong en zelf bepalen wat jij belangrijk vindt.
