Een 35-jarige moeder die haar fysiotherapiepraktijk even stopt om brons te winnen op de vijf kilometer, een marathonschaatser die goud pakt op de tien, maar liever een Elfstedentocht had gereden en een shorttrackster die haar helm afzet en op dat ‘andere baantje’ even goud ophaalt op de 1500 meter. Als Sotsji ons iets leert is het dat die profschaatsers zichzelf schromelijk overschatten. De echte winnaars in de Russische badplaats zijn de passanten Kleibeuker, Ter Mors en Bergsma.
En de verliezers zijn Sven Kramer en al die pompeuze schaatsanalisten die niet snappen dat langebaanschaatsen een leuk bijproduct is op de Olympische Spelen.
Dat willen we helaas niet horen. Een sportcommentator van The Wall Street Journal die er dezer dagen fijntjes op wees dat Oranjegoud vooral blinkt vanwege ons ‘opportunisme’ werd meteen maar met de dood bedreigd. Op The Wall Street Journal is de analyse al dagen het meest gelezen stuk en de columnist verbaast zich over de digitale haattsunami in zijn email-bakje.
Toen shorttracker Jorien ter Mors opmerkte dat ze liever een plak won op een groot Olympisch nummer (shorttrack) dan in een tweederangs evenement, werd ze verketterd door dichtgetikte schaatsgeesten.
Tja, zo doen we dat in dat oneindige laagland vol frustraten met een internetverbinding. Je ramt je eigen onvrede de oceaan over naar een argeloze sportverslaggever die een pesterig stukje tiept.
Nederland en schaatsen, het is zoiets als Nederland en de Koninklijke familie. Kom niet aan onze helden, dan kom je aan ons.
De tergende verliesanalyse die Sven Kramer te beurt viel werd over alle zenders uitgesmeerd als een nationaal trauma waar we allemaal van moesten meegenieten. We huilden om een boom die omviel. Een watersnoodramp op een ijsbaan
Och, we konden er niet genoeg van krijgen.
Nederland is al een aantal jaren compleet in de war. We zijn verliefd op ons lijden, maar wie niet meelijdt die moet dood. Melodrama is het opium voor het volk. We worden liever jankend tweede dan goud te worden zonder een greintje glamour.
Sven Kramer is een topsporter die niet won. Sven Kramer is ook een topsporter die geen zin heeft om zich bezig te houden met de wereld om hem heen. Toen de rest van de sporters plichtmatige interviews afdraaide toen ze vanaf Schiphol vertrokken, nam de schaatskoning de achteringang om de pers te omzeilen. Hij nestelde zich in een vliegtuigstoel en dook in Quote om te kijken hoeveel hij waard was. Toen hij geen goud waard was, bleek hij ineens last van zijn rug te hebben.
De passanten zullen de komende weken worden gehuldigd in hun woonplaatsen en dan gaan we weer over tot de orde van de dag. Even voor de duidelijkheid: ze zijn de échte helden.
