“[Het oppakken van Ebru Umar] is pure intimidatie, uit de hoogste kringen. Ik maak me er erg boos om, juist omdat het gericht is op de persoon, op haar mening. Daarom wil ik het eerste exemplaar van mijn boek dinsdagmiddag aan Ebru aanbieden, telefonisch of via Skype. Als steunbetuiging en als signaal dat journalisten zich niet de mond laten snoeren, daarvoor is ons werk veel te belangrijk.
Ik betwijfel of [NOS, RTL en kranten] dat wel de beste media zijn. Internet wordt steeds belangrijker, daar benoemen ze problemen scherper. Sinds deze week werk ik voor mijn eigen nieuwssite: TheKarskensTimes. Bij de NOS zouden ze toch zeggen: doe niet te lullig tegen het leger, anders mag RTL volgende keer mee. Misschien kan ik alleen zo goed zijn omdat ik vrij ben. Waarschijnlijk ben ik ook te recalcitrant.
Het NOS Journaal is, afgewogen tegen het budget, het slechtste journalistieke programma. Ver beneden de maat. Ze zijn doorgeefluik voor nieuws uit Den Haag, Brussel en Washington. Veel NOS’ers worden later voorlichter, ze likken zich in bij de macht. Niets ten nadele van sommige correspondenten, maar de redactie is niet goed. Daar zijn ze meer ambtenaar dan journalist.
Veel verslaggevers vinden alles wat links is goed en wat rechts is fout. Als we niet oppassen, bestaat er over tien jaar nauwelijks nog echte, pure journalistiek. Wie dan het werkelijke verhaal wil horen, geeft geld aan iemand als ik, via crowdfunding.”
Arnold Karskens schreef, destijds voor TPO Magazine Reporters Online een reeks van 21 interviews met journalistieke helden. Die interviews zijn nu gebundeld in een boek. Ter gelegenheid daarvan dit meer dan prima interview in de Volkskrant.
