“Beseffen we in die twee minuten van totale bezinning ook hoe de Tweede Wereldoorlog heeft kunnen plaatsvinden? Hoe een minderheid in de samenleving door een meerderheid tot ongewenst werd bestempeld? Hoe diezelfde minderheid stelselmatig werd beschimpt en in een kwaad daglicht werd gesteld? En hoe een groot deel van de maatschappij niet besefte wat er werkelijk aan de hand was? En zien we misschien ook de parallellen met onze huidige samenleving, waarin moslims en mensen met een migrantenachtergrond worden verdrukt? In Nederland is in de loop der jaren een voedingsbodem gegroeid voor een steeds extremer gedachtengoed. Maar zijn de gevolgen van dergelijk gedachtengoed niet juist wat we elk jaar herdenken bij Nationale Dodenherdenking?
Op vier mei is bijna iedereen twee minuten stil. Maar helaas zwijgt de grote meerderheid ook de rest van het jaar. Waarom zijn er zo weinig stemmen die roepen: ‘Stop met het stigmatiseren van bevolkingsgroepen’ of ‘Hou op met het vernietigen van Nederlandse waarden als verdraagzaamheid en solidariteit.’
De solidariteit die Nederland decennia kenmerkte, wordt steeds gebrekkiger. De samenleving verruwt, verhardt en verrechtst. Daar moeten we met zijn allen tegen in actie komen. “Dit nooit weer. Zodat we bevolkingsgroepen met elkaar verbinden in plaats van tegen elkaar op te zetten.”
Het is 4 mei, dan gaan we herdenken. Je kunt 4 mei natuurlijk ook gebruiken voor een stukje eh… anderssoortige politieke ideologie naar de mensen toe. De vraag is een beetje of we dat wel moeten willen met z’n allen en of we dat zo hebben afgeproken met z’n allen, maar wat Wilders kan, kan Kuzu van DENK ook maar dan andersom. In Trouw.
