Het was een korte zin in het NOS Journaal van afgelopen woensdag, die sommigen misschien zal zijn ontgaan. Toch hoorde de goede luisteraar hier een wolf die eindelijk zijn schaapskleren afwerpt. In een item over de Haagse verkiezingen sprak Geert Wilders over de gewone Hagenees op de markt. Die kan volgens hem op 19 maart stemmen voor ‘een stad met minder lasten, en als het even kan, ook wat minder Marokkanen.’
Nu is het uiteraard niet de eerste keer dat Geert zich op de Marokkanen richt, sterker nog, je zou kunnen zeggen dat hij zijn grootse succes aan hen te danken heeft. Toch ging hij niet eerder zo ver om de hele groep zo expliciet te verdommen. Meestal ging het in termen als ‘de criminele Marokkanen’, ‘de uitwassen van de Islam’ en ‘Marokkaanse probleemjongeren’. Nu richt hij zich onverbloemd tot iedere Marokkaan; hij is ze liever kwijt dan rijk.
De vraag rijst vervolgens hoe hij dit dan wil verwezenlijken – ‘minder Marokkanen’. Wat is zijn oplossing voor het Marokkanenvraagstuk? Praten we dan in termen van deportatie? Een geboortestop? Het blijkt een onschuldig ogende uitspraak die allesbehalve onschuldige oplossingen kent.
Dit lijken veel mensen zich onvoldoende te beseffen. Uitspraken van Geert Wilders worden te vaak afgedaan als opportunistische verkiezingsretoriek, terwijl de implicaties veel verder reiken dan dat. Mocht Wilders’ PVV het voor het zeggen krijgen in Den Haag, internationale stad van vrede en recht, dan houd ik mijn hart vast voor de Marokkanen en andere minderheden.
Toegegeven, Nederland kent veel problemen met jongeren van niet-westerse afkomst. Zij zijn zwaar oververtegenwoordigd in de criminaliteitscijfers. Dit zijn grote problemen die schreeuwen om een stevige en doordachte aanpak. Het oppakken, insluiten en uitzetten van deze jongeren is geen oplossing. Echte oplossingen zijn te vinden in onderwijs, integratie en emancipatie.
Dit is geen linkse luchtfietserij maar een realistisch verhaal. Op dit moment zien we dat veel meisjes uit niet-westerse gezinnen uitmuntende resultaten behalen op school. Velen van hen zullen later onze dokter, lerares of bankdirectrice zijn.
Deze concrete voorbeelden bewijzen eens te meer hoe verwerpelijk de ophitsende taal van Wilders is. Hij degradeert volwaardige burgers tot paria, die zich in allerlei bochten moeten wringen om Wilders’ ongelijk te bewijzen.
Zelfs burgers van allochtone afkomst die voorbeeldig meedraaien in de samenleving worden door de giftige woorden van Wilders getroffen. In 2009 introduceerde hij namelijk het begrip ‘takiyya’ in het maatschappelijk debat. Hij stelde dat moslims in ieder situatie – ook als ze zeggen de waarheid te spreken – kunnen liegen, omdat hun geloof ze hiertoe oproept. Hiermee introduceerde hij een diep en onvoorwaardelijk wantrouwen tegen iedereen die de islam aanhangt. Femke Halsema verwoordde het destijds scherp: “u plant een gif in de samenleving”.
Erg genoeg wordt dit gif door diezelfde samenleving niet uitgespuwd, maar juist met enthousiasme ontvangen. Het lijkt mode te worden om onverdraagzame en soms ronduit discriminerende teksten over allochtonen uit te slaan, zonder daarbij ook maar enigszins rekening te houden met feiten.
De woorden van Wilders en zijn Europese vrienden als Le Pen, Dewinter en Strache worden door veel politieke partijen redelijk gelaten aangehoord. De VVD oefent zelf alvast met xenofobe verkiezingsleuzen en de PvdA stemt in met ongerichte huiszoekingen bij illegalen.
Het wordt tijd dat we in Nederland niet langer zwijgend toekijken hoe Wilders haat en verdeeldheid zaait. Zijn teksten zijn niet normaal en dienen dus ook niet als zodanig behandeld te worden. Ze kleineren mensen en beschadigen het tolerante karakter van ons land. Onze oproep is daarom niet nieuw, maar wel glashelder: Nederland, word wakker!
