Een week lang leefden de wielervolgers tussen hoop en vrees over het vormpeil van Gesink. De “wielerjournalist” Peter Middendorp probeerde vandaag nog een karaktermoord op de Achterhoeker te plegen. Mosterd na de maaltijd, want het sociale medium Twitter is zoveel sneller. En datzelfde twitter werd gisterenavond al overspoeld met datgene waar het steeds meer voor wordt gebruikt: Het ongenuanceerd fileren, zonder gehinderd te worden door enige kennis van zaken, van een renner die zijn ambities had uitgesproken voor aanvang van deze Tour de France. Gesink sprak zijn ambities uit. En wordt daar nu keihard op afgerekend. Want zo zijn wij Nederlanders. Het is zelfs onze eigen nationale topsport: Toon je geen ambitie, dan ben je geen winnaar. Toon je deze ambitie wel en kan je niet voldoen aan die verwachtingen (al dan niet door een val) dan hakken we met liefde je hoofd van je romp als je die boven dat welbekende maaiveld hebt gestoken. Cijfers en statistieken liegen nooit. Maar op dit moment is het zinloos om ze in de strijd te gooien. Dat Gesink de afgelopen 4 jaar (tot juni van dit jaar) in al zijn rittenkoersen waar geklommen werd in de top 10 eindigde is tegen dovemansoren gezegd. Er is al geoordeeld. En vooral veroordeeld.
Trekker overhalen
Dat de fysieke en geestelijke gesteldheid van diezelfde Gesink zoveel mensen bezighoudt is eigenlijk alleen maar goed. Dat betekent dat het Nederlandse wielrennen leeft en weer enigszins meetelt. En dat is aan diezelfde Gesink te danken. En aan al die andere jonge talenten die er op dit moment in het profpeloton meerijden. Of ze nou Kruijswijk, Ruigh, Mollema of Poels heten, hen wordt een grote toekomst voorspeld. Is dat terecht? Kijkend naar hun resultaten van het afgelopen jaar wel, maar of het realistisch is om te verwachten dat ze binnen nu en vijf jaar een topklassering in de Tour de France kunnen behalen is nog maar de vraag. Het maakt het straks in ieder geval wel lekker makkelijk om bij de eerste de beste tegenvaller gelijk de trekker over te halen. Aan dié voorbereiding van onze nationale topsport zal het niet liggen.
Etappe sans histoire
Werd er vandaag nog gefietst? Jazeker. Een relatief korte etappe van 151 kilometer met daarin 1 echte puist, de Aubisque. Na een onrustig begin waarin zelfs Gesink probeerde aan te vallen, reed er uiteindelijk een kopgroep van tien man weg. Het peloton geloofde het wel. De grote namen vielen niet aan en het peloton reed in gesloten samenstelling de etappe uit. Het werd een “etappe sans histoire”. Behalve voor Jeremy Roy. Want die had tot op 2200 meter van de streep de hoop dat hij zou gaan winnen. Wereldkampioen Thor Hushovd dacht daar anders over en reed de 2 Fransen compleet overhoop. Als dank werd hij door het Franse publiek uitgefloten. En zo heeft elk land zijn eigen nationale topsport.
Voor de uitslag en de stand klik hier
