In dit artikel schrijft Scholieren.com-blogger Daniëlle dat zij vindt dat goede leerlingen best een extra sticker verdienen. Dit artikel werd gebaseerd om een veelomstreden media-vraagstuk: de zeilreis van twee Rotterdamse scholieren. Waaraan ze dit tripje naar de Caribische Eilanden hadden verdiend? Domweg (!) door het halen van hoge cijfers.
Daniëlle pleit vóór de zeilreis en vindt dit een initiatief dat op meer scholen moet worden toegepast. Dat is geen redelijke beloning, maar een ridicule manier om je hoogvliegers tevreden te stellen. Op dit gebied ben ik een liefhebber van ons egalitaire onderwijssysteem: wij verwennen de lievelingetjes niet op Amerikaanse wijze, maar proberen iedereen op gelijk niveau te behandelen. En als je er dan nog bovenuit steekt, krijg je extra uitdaging, omdat je dan onder je niveau zit.
In dit artikel wordt aangehaald dat de negatieve houding tegenover deze actie te wijten is aan onze Hollandse ‘Doe maar gewoon’-houding. Dat is absoluut niet zo. Met de individualisering van het onderwijs en de opkomst van een nieuwe, progressieve visie op onderwijs (zoals te lezen in de kamerbrief van Dekker, vorige week) zijn scholen volop de zoektocht gestart naar de juiste manier om excellente leerlingen uit te dagen.
Door middel van zo’n feestreisje worden minder sterke leerlingen zó aan de kant geschoven. Ik ben trots op het feit dat het Nederlandse onderwijs niet gebaseerd is op een eindeloos wedstrijdje wie-het-hoogst-haalt, maar afgestemd is op de behoeften van leerlingen zelf. De één werkt hard voor een zesje, de ander haalt moeiteloos een acht. Waarom zou je leerlingen die beter zijn in leren nog eens extra over hun bol aaien? En waarom steek je die geldsom in een privé-trip voor twee, als je het kan investeren in het bevorderen van kwalitatief onderwijs op de hele school?
Daarnaast moeten voorstanders van een dergelijk initiatief eens nadenken over de essentie van onderwijs. Waar het ook alweer om ging. In mijn ogen niet om het halen van zoveel mogelijk goede cijfers, maar om te groeien als individu en om je plek in de maatschappij op te eisen. Als je leerlingen slechts kan enthousiasmeren met een exotisch tripje, is er toch iets mis met je visie. Want met uitmuntende cijfers en een bruin kleurtje heb je in Nederland nog geen baan te pakken. Als je daarentegen de ruimte krijgt om jezelf te ontplooien (desnoods door middel van extracurriculaire activiteiten), en jezelf weet te profileren als een uniek individu, kom je ergens.
Dus, wat willen we? Hoogvliegers met een opgeblazen ego en daarmee een gat in hun algemene ontwikkeling, of mensen die dóór hun intelligentie al vroeg hun talenten konden ontdekken? Ik weet het wel.
