Hipsters, ga eens dood. Jullie maken onze spot en hoon kapot, door satire telkens weer te overtreffen met nóg ridiculer gelocomotrutfant. We hadden het hipsterrestaurant al uitgelachen. We haddden Schadenfreude om de hipsters versus bakfietsvrouwtjes-fittie. De blauwe wijn hebben we genegeerd wegens NEE GA WEG. En dan komen jullie nu met een horeca-concept aankakken waarvan wij mismoedig zuchten en denken, sja. Laat maar. Voor een eerlijk schrijver is er ook geen eer meer aan te behalen, een beetje de tekenen des tijds bespotten. Als jullie zo gaan beginnen.
Wat is het concept? Een Londens restaurant. Het is nog niet open maar kent al een wachtlijst van krap 44duizend individualisten. (“Yes we are ALL individuals!” “I’m not…”) Uiteraard is het vreten er eko en organies en biologisch en nouja, alles wat vreten duur, vies, omslachtig en aanstellerig maakt. Met veganistische optie. Veganisme is geen culinaire variatie, noch een dieet, maar een eetstoornis. Vanzelfsprekend is het restaurant ingericht met natuurlijke materialen en zonder elektriciteit, als een soort baarmoeder waar je gintoncis kan bestellen.
Maar, wat deze toko echt tot de Fixie onder de restaurants maakt. De mannenknot van de horeca. De extraspeciale Himalayasnowflake onder de vreetschuren: de jeunesse dorée kan er in zijn blote millenniaaltje komen eten. Yep. Gewoon lekker de mannenknot in die andere bos haar beloeren terwijl je je smoothie slurpt. Kijken of hipstermeisjes nog verborgen tattoocliché’s hebben naast het ook gekleed zichtbare, dungelijnde hartje/driehoekje/sterretje/vierkantje op de enkel of binnenkant pols. Artisanaal brood met lokale seizoensworst knagen in het volle zicht van elkaars vergeten groenten, zeg maar. Heerlijk.
Voordeel van blote hipsters is wel dat ons de mannenrok en het eeuwige, al sinds die kutfilm Amelie niet meer schattige, meisjeshoedje bespaard blijven.
Nadeel is dat we er zelfs niet meer honend op kunnen wijzen dat de hippe keizer geen kleren aan heeft: ze komen er monter zelf voor uit.
