Er is veel mis in de zorg. Dat is zeker. Een disfunctionerende neuroloog wordt jarenlang de hand boven het hoofd gehouden ten koste van zijn patiënten. Nijmeegse hartpatiënten kregen jarenlang een hartklep gemonteerd tegen een dubbel sterfterisico t.o.v. de andere nederlandse centra. Los van de kwaliteiten van de individuele chirurgen lag het probleem vooral in de nazorg op de afdeling: geen goede communicatie tussen artsen en afdeling. En recent weer: een kind overlijdt doordat tijdens de bevalling niet vroeg genoeg werd ingegrepen. De reden? Ruzie tussen de dienstdoende verloskundige en de dienstdoende gynaecoloog.
Drama’s, allemaal. En reden voor zorg. Reden om de kwaliteitsbewaking in ziekenhuizen goed onder de loep te nemen. Reden wellicht om de onafhankelijke positie van specialisten in een ziekenhuis ter discussie te stellen. Reden desnoods om je eigen dokter te wantrouwen. Prima. Maar geen reden om dokters dan maar gelijk te stellen aan kwakzalvers, aan idioten die naar de eeltplek aan de basis van je rechter grote teen koekeloeren en zeggen: “Ja hoor, de schildklier.”
Geen reden om dokters gelijk te stellen aan idioten die terminale kankerpatiënten smerige sapjes van ongekookte groente laten zuipen. Geen reden om dokters gelijk te stellen aan misdadigers die voor duizenden euro’s aan haaienkraakbeen aan diezelfde kankerpatiënten verpatsen, met als argument: a) haaien hebben een skelet van kraakbeen, b) haaien krijgen geen kanker, dus a resulteert in b, en onoverkomelijk bevordert het eten van dat kraakbeen dus het herstel van kanker. Right.
Dokters zijn net mensen. Ze maken fouten. Er zitten klootzakken tussen, oplichters, fraudeurs, kinderverkrachters. Maar de meesten zijn van goede wil. De meesten proberen er het beste van te maken net als de meeste leraren, de meeste verpleegkundigen en wellicht zelfs de meeste ambtenaren. Maar hoe dan ook beoefenen ze een serieus en betrekkelijk moeilijk vak. Vergelijk ze niet met kwakzalvers. Dat is een gotspe.
De auteur schrijft onder het pseudoniem Max omdat de gezondheidszorg niet blij is met kritiek van binnenuit en omdat de auteur een belangrijk functie binnen een groot ziekenhuis bekleedt. De echte naam van de auteur is bij de redactie bekend.
