Ziek op bed, verveeld, single en om een vriend te bewijzen dat ik niet ‘te bang zou zijn om geen enkele match te krijgen’, maakte ik Tinder aan.
Ik ging op onderzoek uit om persoonlijk te ondervinden of de app werkt en of alle vooroordelen die ik erover had klopten. Als excuus gebruikte ik Refresh. Ik zette in mijn bio: “Vindt Tinder belachelijk, doet dit uit onderzoek voor refresh.thepostonline.nl.” Gevolg: zeker elk gesprek ging over het onderzoek. Maar ik wilde helemaal niet over mezelf praten. Ik zette door en viste brutaal naar verhalen. Sommige mensen hadden een ‘nogal tegenvallende’ date gehad, waarbij de ondervraagde het liefst zo snel mogelijk naar huis wilde. Toch waren er ook mensen die meer succes hadden gehad, maar niet blown away waren. Zoenen. Daarna weer naar huis. “Verder niet meer echt gesproken.”
Naar mijn idee was het behoorlijk logisch dat het zo liep. Tinder is immers een vleeskeuring en niet écht om te daten. Je krijgt foto’s te zien van mensen, hun leeftijd en interesses. Vervolgens like of dislike je hen door met je duim naar links of rechts te slepen.
Het is verslavend omdat het één gekke egotrip is. Men probeert zoveel mogelijk ‘likes’ te behalen. Er bestaan tutorials op youtube die je leren hoe je jezelf het best presenteert op Tinder. (Zoek op ‘The 5 rules of Tinder‘, als je het echt wilt weten). Deze app is zeker niet gericht op het starten van een serieuze relatie. De CEO van Tinder, Sean Rad, zei immers in een interview: “Het woord daten betekent niks voor ons.”
Desondanks hebben meer dan 1,2 miljoen mensen het geïnstalleerd op hun telefoon. Tinder is echter niet een geheel nieuw iets. Er bestaan al jaren sites en apps die hetzelfde doen. Hotornot.com bijvoorbeeld, of Are you Interested. Tinder werd op een vergelijkbare manier als Facebook op de markt gezet: beiden werden op een universiteit als eerst uitgetest, waarna mensen buiten de universiteit het ook gingen gebruiken. Op een feestje van de University of Southern California werd Tinder in september 2013 gelanceerd door ene Justin Mateen.
Wat Tinder wel introduceert, is dat je continu foto’s van mensen keurt, zonder iemand direct af te wijzen. Dit nadeel wat voor veel mensen zwaar meeweegt – iemand teleurstellen of afwijzen – wordt dus weggenomen. Als jij iemand zijn foto naar links (kruisje) sleept, merkt diegene daar niks van. Doet iemand dit bij jou, merk je ook niks. Alleen als iemand jou ook leuk vindt heb je een match en kun je chatten.
Uit een experiment van SoulPancake blijkt dat elk persoon dat ze vroegen of ze morgen wakker zouden kunnen worden en konden kiezen tussen single zijn of een relatie hebben, iedereen koos voor een relatie. “Mensen zijn niet gemaakt om alleen te zijn.”, aldus de onderzoekers. Blijkbaar slaat Tinder aan omdat we niet alleen willen zijn en stiekem allemaal als romantici hopen uit deze app een relatie te slepen.
Tot mijn verbazing heeft een vriend van me al een half jaar een relatie met een meisje dat hij kent via Tinder. Hij had, net als zijn vriendin nu, met zijn vrienden voor de grap tijdens een avondje bierdrinken Tinder aangemaakt en ze raakten in gesprek. Nu gaat ze met hem en zijn familie een aantal weken mee op vakantie.
We vinden online ‘daten’ leuk omdat sociale afstand seksuele aantrekkingskracht geeft. Volgens de behavior-design-theorie van BJ. Fogg is het succes van Tinder te verklaren. Volgens zijn theorie is menselijk gedrag een optelsom van drie variabelen: motivatie, vermogen en een ‘trigger’. Als deze drie variabelen op elkaar afgestemd zijn en tegelijkertijd plaatsvinden, vindt er gedrag plaats. Deze drie variabelen hebben onderling verbanden: als bijvoorbeeld iets moeilijk is, moet de motivatie ook hoog zijn anders vindt er geen gedrag plaats. Als de motivatie laag is, is het ook gewenst als de opdracht makkelijk is. Tinderen is heel erg makkelijk: je logt in via Facebook, je hoeft geen vragenlijsten in te vullen, er is geen directe confrontatie en je hoeft alleen maar je duim te gebruiken. De opdracht is ook niet moeilijk: oordelen of je iemand aantrekkelijk vindt of niet.
De trigger die ten slotte aanzet tot gedrag is: “Congratulations! You have a match.” Vrijwel niemand die zijn nieuwsgierigheid dan nog kan bedwingen. Een mensgel van hoop op liefde, seks en ijdelheid zorgt ervoor dat je gaat kijken wie jou leuk vindt. Et voilà, het gewenste gedrag van Tinder is bereikt: contact maken.
64 matches later kwam ik een jongen tegen wiens openingszin was: “HA! Je bent zelf belachelijk.” Hij had speciaal naar rechts geslided om me eens goed op mijn plek te zetten. Deze jongen bleek een kamer geregeld te hebben via Tinder. Ook ging hij de dag erna naar een feestje via Tinder. Hier wilde ik meer van weten. Ik vroeg hem hoe hij het deed. “Je moet gewoon mensen selecteren waarmee je al bij voorbaat de indruk hebt dat je er een goed gesprek mee kan hebben. Ik heb veel nieuwe vrienden ontmoet via Tinder.” Als je daar op uit bent tenminste. Mijn allereerste match vroeg bijna letterlijk of ik zin had in seks met hem. Nadat ik vriendelijk bedankte, vroeg ik hem of het hem ooit gelukt was iemand te regelen via Tinder. Een simpel ‘nee’ was zijn antwoord.
