Ik heb twee columns geschreven voor vandaag. In de eerste column fileer ik Nigel Farage tot op het bot en in de tweede steek ik de loftrompet over hem. Na het schrijven van beide columns gooide ik een euro in de lucht. Kop was pro, munt was anti.
Het werd kop. Een hard gelag, het is niet mijn grootste vriend. Maar ik zal niet verzaken. Er vallen heel wat veren in Farage’s reet te steken.
Nigel Farage is een kerel naar mijn hart. Wat zeg ik, een politicus naar mijn hart! Een politicus die in de praktijk laat zien niet aan het pluche te zijn vergroeid. Zijn doel was een vertrek van de Britten uit de EU en dat doel is verwezenlijkt. Dus wat valt er dan nog te zeggen en te pleiten?
Hij heeft zich nooit aangesloten bij het kamp Wilders/ Le Pen en dat valt te prijzen. Hij vocht liever alleen in het Europees parlement dan dat hij de toon moest overnemen die de nationalisten op het vasteland bezigen. Hij heeft nooit de Islam gekozen als ultieme zondebok maar vond het immigratiebeleid van Europa te ruimhartig, dat standpunt deelt hij overigens met de Dalai Lama. Farage heeft zich altijd uitgesproken tegen extreem rechts, zo heeft hij er persoonlijk voor gezorgd dat in de statuten van UKip staat dat voormalige leden van het rechts-extremistische BNP geen lid mogen worden.
Nigel Farage is geen rat die het schip verlaat maar een Sint Joris die de draak heeft gedood en nu op zijn lauweren gaat rusten. Hij wil genieten van de lof die hij krijgt toegezwaaid. En het is hem gegund. Hij heeft in zijn leven een zwaar auto- en vliegtuigongeluk overleeft. En daar bovenop teelbalkanker overwonnen. Ik gun hem een rustige oude dag. De heersende Conservatieve partij had al laten weten dat Farage niet aan tafel mocht zitten bij de onderhandelingen met de EU over het Brexit. Dus zijn taak zit er op. Het pleit is beslecht en de dagen van het oogsten staan voor de deur. In de ogen van UKippers mag de opvolger van Farage in zijn handjes knijpen. Het pad is geëffend. De strijd gestreden.
Door het terugtreden van Nigel Farage zijn beide hoofdrolspelers, van het eerste hoofdstuk dat over de Brexit is geschreven, uitgespeeld. Want Farage had natuurlijk wel zwaargewicht Boris Johnson nodig om het Brexit over de streep te trekken. En als je dat laatste feit op je laat inwerken is het toch uitermate vreemd dat Johnson pas een paar uur voordat de deadline van zijn Brexit column van 16 maart voor de Telegraph heeft besloten dat hij zich voor een Brexit zou uitspreken. Hij had ook een column geschreven waarin hij zich uitsprak om in de EU te blijven. Hoe hij zijn uiteindelijke keuze heeft gemaakt heeft Johnson nooit verteld. Ik hoop niet door het opwerpen van een muntstuk.
Een gesigneerde kopie van deze column is te koop voor 45,-. U bestelt deze via: @ralphposset
