Corbyn, de trots van Schiedam gaat kopje onder. Tenminste, daar gaan alle politieke analisten wel van uit. Zelfs zijn medestander Mitra heeft het hoofd niet meer boven water kunnen houden.
Het leek zo’n succesverhaal. De Britse Labour Party leek goud in handen te hebben. Een grote naam met een uitstekende reputatie wilde de kar trekken. De nabije toekomst leek verzekerd. Eindelijk zouden de Conservatieven worden verslagen. Maar de Brexit strooide roet in het water. De financiële onzekerheid duwde het moederbedrijf over de rand van de afgrond. Alles donderde in elkaar. Weg zekerheid, weg eenheid van de partij.
De behouden bestuurders binnen de partij zagen hun kans schoon om Corbyn te wippen. Zij vonden sowieso dat het alcoholgehalte te hoog was. Zij zagen de Labour Party meer als een partij met een laag alcoholgehalte. Wat was er mis met een biertje? Of beter nog, een heerlijk licht, knisperend wit wijntje. Matigheid is hun mantra. Corbyn gebruikte het woord schijterig.
Hoe het ook zij, binnenkort zijn er interne verkiezingen. Niets is meer zeker. Is het einde nabij of zijn er nog overnamekandidaten?
Niemand die het weet. Niemand die er iets zinnigs over durft te zeggen.
Slechts een ding is zeker, alles wordt anders.
