Het is heel simpel: je hebt gevestigde media als Financieel Dagblad, Telegraaf, NOS en ANP en je hebt online media zoals NU.nl, Follow The Money en ThePostOnline. Die gevestigde media jatten als ratten en stelen als de raven. Als kleptomane babyboomers roven ze de noeste arbeid leeg van online media als NU.nl, FTM en TPO, want ook die online media doen wel eens wat anders dan (huiliehuilie-modus) ‘parasiteren op andere mediabedrijven’ (/huiliehuilie-modus).
Sterker nog, met héél véél minder middelen en personeel maken die online mediabedrijven best wel vaak eigen nieuws. Nieuws dat traditionele media, met honderden jounalisten in vaste dienst, laten liggen bijvoorbeeld. Als je de beperkte middelen en het aantal keren dat eigen nieuws wordt gemaakt bij online media afzet tegen de middelen en het zelf gemaakte nieuws van de gevestigde media dan kun je niet anders dan concluderen dat die online media iets kunnen en willen dat gevestigde media niet kunnen en willen, namelijk innoveren.
Dus wat doen gevestigde media vervolgens? Ze jatten dat door nieuwe media gemaakte nieuws telkens weg. Zonder schaamte, zonder schroom. Want: zij zijn gevestigde media dus mogen ze dat. Vinden ze zelf. Precies dezelfde arrogantie die debet is aan het failliet van die traditionele media.
Onlangs was er een ‘debat’ (lol), georganiseerd door de NVJ (LOL) over het jatten van nieuws. Op dat debat zei een meneer van de NOS met droge ogen: ‘Wij checken het nieuws en bellen altijd zelf. Dan hoef je de bron niet meer te vermelden.’
Hij zei het echt!
Alsof een gestolen brandkast ineens niet meer is gestolen als je er een nieuwe cijfercombinatie in zet.
Die NOS-meneer meende dat serieus. Die NOS-meneer vindt dat waarschijnlijk ook echt heel normaal, want: hij NOS, de ander slechts innovatieve online media die géén staatssubsidie krijgen dus dat zijn geen échte media.
Hij zei het niet maar dacht het wel: ‘Wij zijn dé NOS hoor!’.
De NOS is niet de enige die schaamteloos de noeste arbeid van anderen steelt of nieuws ‘witwast’ door zelf een extra belletje te plegen (alsof online media hun nieuws nooit nabellen, alsof online media niet journalistiek exact hetzelfde kunnen als de bejaarde voorgangers van printmedia). Ook bij het ANP is het als raven leegpikken van online media inmiddels zó normaal dat we hier bij TPO maar zijn gestopt met het ANP tippen van ons nieuws.
Een persbericht met vermelding van je eigen nieuws naar het ANP sturen is ongeveer hetzelfde als de voordeur van je huis openzetten met daarbij een bord waar ‘kom gerust binnen, prachtige antieke kandelaars en waardevolle apparatuur aanwezig!’ op staat.
(Een van de ANP-baasjes wist trouwens niet eens wat Buzzfeed was, zo bleek op dat lol-debat, tot grote hilariteit van de aanwezigen, en dacht serieus dat het over het ANP-product BuzzE ging, maar dat terzijde.)
En de Telegraaf? Ach, de Telegraaf. De site van de Telegraaf neemt normaal nog wel eens de moeite een bron te vermelden, en dat is al heel wat, maar weigert dus principieel te linken. Uit calvinistisch-conservatieve oud mediale kruideniersoverwegingen. Dat is zó droevig dat het gewoon weer leuk is. TMG en online, het is net een peuter die voor het eerst met de blokken speelt: het gaat faliekant mis maar de onbeholpenheid is ontroerend en vertederend.
Laurens Verhagen, de baas van de online afdeling van De Persgroep, stelde tijdens eerder genoemd lol-debat van de NVJ die ene vraag die er toe doet, namelijk: ‘Waarom plaatsen jullie niet gewoon even een linkje naar de bron? Kost linken geld ofzo?’
Op die vraag hebben de arrogante oudmediale baasjes geen antwoord. Want nee, het kost geen geld, en nee, het is ook geen moeite. Maar het antwoord is zo dom dat ze het liever niet hardop uitspreken: ‘Als we wel linken en bron benoemen geven we toe dat we inderdaad niet langer de enige zijn die nieuws maken en dan wordt ons journalistieke ego als monopolist van hoeder der democratie gekwetst’.
Bij de oude media is het kortom nog steeds 1970. Ondanks dalende oplages, ontlezing, vermutsing en vertrutting van de courantenpagina’s. Ondanks financieel verlies na financieel verlies. Ondanks alles: innovatie wordt nog altijd gewoon gehaat. Het feit dat pas onlangs het ANP aangaf ‘te zullen gaan kijken of het mogelijk is eens wat vaker te linken’ (lees: in 2014 al het bestaan van URL’s heeft ontdekt) onderstreept deze innovatiehaat.
Liever ten onder gaan met de illusie dat ‘wij echt de enige zijn die de democratie bewaken en een echt vak beheersen dat helemaal niemand anders kan’ dan toegeven dat inmiddels ook anderen het tegenwoordig kunnen, met veel minder middelen, met veel minder budget, soms zelfs met winst, en met veel minder dichtgetikte in gaapopwekkende ronkende Hans Laroes-codes verpakte ethische opvattingen over nieuws, journalistiek, de samenleving, moraal of de democratie.
Nee, beslist niet zelf iets nieuws proberen maar obsessief bezig zijn met ‘de ander niet groot maken’.
‘Groot geworden door anderen klein te houden’. Van wie was die uitspraak ook alweer? TMG vóór de aankoop van Hyves?
Lekker blijven zitten waar je zit, op die doorgezakte zetel, met behoud van NVJ-CAO en pensioenuitkering. Er is nog altijd maar bar weinig veranderd bij de traditionele media. Ondanks zoveel debatjes over ‘de toekomst van de journalistiek’ dat niemand ooit nog de woorden ‘debat’ en ‘journalistiek’ in één zin kan aanhoren.
Journalistiek in Nederland: de hoofdredacteur van uw courant om de dag op tv bij DWDD.
De journalistiek in Nederland is al lang helemaal AF.
Bon. Dan nu dat ene artikel waar we naar gaan linken (wij wél), waarin alles staat wat over de kwalijke en verontrustende praktijk van die stelende, zo ‘fatsoenlijke’, oude media met die hoogstaande moraal nog moet worden gezegd.
Camera en microfoon voor: Eric Smit van Follow The Money.
