Het grootste vooroordeel over tot de islam bekeerde Nederlandse vrouwen is dat ze dat moeten van hun moslimman. “Ik ben 15 jaar geleden bekeerd en was toen single”, vertelt de Amsterdamse Olga. “De meeste meiden die ik ken, zijn uit zichzelf bekeerd.”
De tentoonstelling Bekeerd, moslim worden – moslim zijn die vanaf vrijdag in het Amsterdam Museum is te zien, geeft een beeld van deze Nederlandse vrouwen en mannen die bewust hebben gekozen voor de islam.
Hoewel in ons land zich volgens schatting van antropologe Vanessa Vroon-Najem tienduizenden Nederlanders hebben bekeerd en er jaarlijks honderden bij komen, is maar weinig over dit onderwerp bekend.
Het scherpe islamdebat en de vraag of de islam bij Nederland past, waren voor haar aanleiding een promotieonderzoek (Sisters in Islam. Women’s conversion and the politics of belonging: A Dutch case study) te doen naar vrouwen die zich bekeren tot de islam.
De expositie en een bijbehorend boek, met foto’s van Saskia Aukema, volgen hierop. Ze laten zien hoe je moslim wordt en moeten het stereotype beeld dat bestaat van moslims en bekeerlingen, bijstellen.
De tentoonstelling laat zien hoe bekeerlingen het Arabische gebed leren, een lastige opgave als je moslim wordt.
Op een van de foto’s staat een man die bidt op een skatebaan. “Dat vinden ze daar heel normaal”, licht hij donderdag toe bij de opening van de expositie. “Echt? Ik bid nooit buiten het gebedshuis, anders kijken ze me zo raar aan”, reageert een medegelovige.
Olga heeft dagelijks te maken met vooroordelen. “Mensen vragen of ik getrouwd ben met een Marokkaan of noemen me een overloper.”
Terwijl ze op haar 20e na een jarenlang traject van verdieping heel bewust zelf koos moslima te worden. Ze draagt een hoofddoek en bidt vijf keer per dag. Inmiddels is ze getrouwd met een man die zich eerder ook al heeft bekeerd.
Hoewel haar vader geen probleem had met Olga’s beslissing, was haar moeder iets kritischer. “Met name over het dragen van de hoofddoek. Ze vond dat ik zo veranderde. Nu ziet ze dat dat helemaal niet zo is en hebben we een heel goede band.”
Ze merkt dat de benadering van moslims agressiever is geworden. “Eerder knepen ze me in de bus in mijn wang en zeiden ze: wat een mooie hoofddoek heb je. Nu spugen mensen naar me.”
Het is voor haar geen reden van haar geloof af te stappen of haar hoofddoek in de ban te doen. “Ik heb liever dat mijn schepper trots op me is, dan dat ik Wilders of de maatschappij tevreden stel.”
Anp/TPO
