Matt Gineo deed op 23 juli 2011 voor de twaalfde keer mee aan de Hemingway look alike wedstrijd, in Sloppy Joe’s bar in Key West, Florida. Hij won. Hij denkt de overwinning te danken te hebben aan zijn trui. Dat klinkt aannemelijk voor iemand die elf keer niet het meest op Hemingway leek. De trui zou moeten lijken op de trui die Hemingway droeg op het beroemde portret dat de fotograaf Yousuf Karsh van Hemingway maakte in 1957.
Karsh had Hemingway nog nooit ontmoet en verwachtte dat de schrijver de som zou zijn van alle helden uit zijn verhalen. Hij trof de meest verlegen en getormenteerde man aan die hij ooit ontmoet had. De avond daarvoor was Karsh ter voorbereiding op de fotosessie naar cafe La Floridita gegaan om Hemingway’s favoriete drankje, Daiquiri, uit te proberen. (Witte rum, limoen, suikersiroop en ijs.) Om negen uur de volgende ochtend, vroeg Hemingway uit de keuken wat Karsh wilde drinken. Daiquiri meneer, zei de Karsh om in de smaak te vallen. Mijn God, wierp Hemingway tegen, toch niet op dit tijdstip van de dag?
De trui die Hemingway droeg heeft wollen mouwen, een wollen kraag en wat lijkt op een katoenen voorkant. Glad, geen kabels zoals de Noorse trui die Matt Gineo droeg.
Gineo kan de prijs niet te danken hebben aan zijn trui. Hij heeft de prijs te danken aan zijn volharding. Een man die elf keer verloren heeft, mag een keer winnen. Man is not made for defeat, schreef Hemingway.
