Komende week staan er weer een paar mooie releases op stapel. Normaliter zet Cedric van der Ploeg in Muziekmoment de beste releases op een rij zodat je door de bomen het bos weer kunt zien. Omdat Cedric op dit moment heel druk is met een fantastische documentaire, neemt Ingelise de Vries het een keer van hem over. Cedric zal zo snel mogelijk weer de nieuwste releases bespreken. Maar eerst deze week: Go Go Berlin en Arsenal.
Genre: Indierock
Een beetje Lenny Kravitz, een vleugje Paolo Nutini met hier en daar wat vage soundscapes en synthesizers. Go Go Berlin is vijfkoppige rockband uit Silkborg in Denemarken. Ondanks dat de band pas sinds 2010 bezig is, stonden ze vorig jaar al op Roskilde Festival en Skanderborg Festival. En terecht: deze band rockt. Ze brengen heerlijk toegankelijke rocknummers ten gehore en die zijn nu te horen op het debuutalbum New Gold. Catchy gitaarrifjes in combinatie met de ietwat hese stem van zanger Christian Vium zorgen voor een album waar je van wil dansen. En wat de band op New Gold perfect voor elkaar krijgt is de nummervolgorde. Een betere volgorde voor de tracklist dan die de band heeft gekozen, lijkt niet denkbaar. De nummers lopen perfect in elkaar over.
Genre: Elektropop/indie
Wat Arsenal typeert is de combinatie tussen pop, hiphop en wereldmuziek. Voor Furu hebben ze daar nog een tintje elektronisch aan toegevoegd, en dat pakt zeker niet verkeerd uit. Ook niet vreemd: de band is al een tijdje bezig met muziek maken en deden dat onder andere met gastvocalisten als Gabriel Rios. Maar de kern van de band bestaat toch wel uit Hendrik Willemyns en John Roan, die al sinds 1999 bezig zijn. De Belgen brengen met Furu hun vijfde plaat uit en daarvoor zochten ze inspiratie in Japan. Het levert een vrolijke poppy plaat op met veel elektronische invloeden, fijne meezingdeuntjes zoals op Lovesongs (Propaganda). Het wordt bijna vervelend om te zeggen: maar ook deze plaat is uitermate geschikt voor het zonnige weer dat we zo sporadisch mogen ervaren.
